AKTÖR

16.Bölüm

   Aylin iç çekerek ağlarken Aras donuk bir suratla izliyordu.

"O kadar da duygulu değil."

"Nasıl değil?! Düşünsenize yaşlı bir babasınız dinlenip hayatın keyfini çıkarmak yerine hâlâ çocuğunuz için çalışıyorsunuz! Üstüne çocuğunuz size kötü davranıyor!"

Aylin daha çok ağlamaya başlayınca Aras gülmeye başlamıştı.

"Şu an çok komiksin."

"Ortada gülünecek hiçbir şey yok!"

"Var, suratın!"

Aras daha çok gülerken Aylin ağlıyordu.

"Ah daha fazla ağlama, gülmekten karnım ağrıyor."

Aylin burnunu silip mutfağa su içmeye giderken Aras telefonunu eline alıp nefret yorumlarına göz gezdiriyordu.

"Ne yapıyorsunuz?! Cidden! Küçük çocuk gibisiniz!"

Aylin Aras'ın telefonunu elinden çekip almıştı.

"Sosyal medya veyahut telefona bakmak yasak diye koşul vardı!"

"Tamam özür dilerim. Şimdi ver telefonumu."

"Hayır."

Aras ayağa kalkıp Aylin'den telefonu almaya çalışıyordu.

"Uğraştırma beni."

"Siz beni uğraştırıyorsunuz."

Aras Aylin'in elinden telefonu çekerken ayağına bastığı için Aylin geriye adım atamayıp sendeleyerek geriye doğru düşerken Aras Aylin'in belini kavrayıp kendine yapıştırmıştı.

"Dikkat etsene kendine!"

Aylin havada olan ellerini düşmenin verdiği hisle Aras'ın boynuna dolamıştı.

"Ben..."

Aylin hızlıca Aras'ı itip telefonunu eline vermişti.

"Filme devam edelim."

Aylin hiçbir şey olmamış gibi davranarak utandığını ve etkilendiğini fark ettirmemeye çalışıyordu.

Aras telefonunu cebine koyup yanına otururken Aylin uzaklaşmıştı.

Aras rahatsız olmaması için Aylin'den uzaklaşıp filmi açmıştı.

***
   Aylin Aras'ın omzunda uyuya kalırken Aras da Aylin'in kafasına kafasını koyup uyuyakalmıştı.

İkiside yorgunluktan bitkin düşmüş huzurlu bir uyku çekiyordu.

Aylin bütün gün boyunca sette yorgunluktan ölürken çıkan saçma sapan haberlerden sonra apar topar Aras'ın yanına gelip son enerjisini onun için harcamış ve en sonunda yenik düşmüştü yüksek tempoya.

En rahatsız pozisyonda uyuyakalmalarına rağmen ikisininde en tatlı uykularındandı.

Nefes seslerini hissediyorlar, kendilerine has kokuları birbirine karışıp aynı anda soluk alıp veriyorlardı.

Aras ani bir dürtüyle gözlerini açıp etrafa baktıktan sonra omzunda uyuyan Aylin'e bakınca gülmüştü.

"Felç olsam bile bu anı bozmak istemiyorum."

Ama bozmak zorundaydı çünkü Aylin'in boynu sabah kalkınca tutulacaktı.

Aras yavaşça Aylin'in kafasını tutup çekilirken Aylin elleriyle Aras'ın belini sarmıştı.