79.Bölüm

2.4K 148 23
                                    

   Meral, Aylin ve Aras'ı arkadan çıkarıp daha korunaklı bir otele yerleştirmişti.

Aras böyle olacağını hiç tahmin etmemiş tatilin zehir olduğunu söyleyip duruyordu.

Meral balkonda Aras'ı sakinleştirmeye çalışırken ikisinin sinir katsayısı daha da artıyor ve kavga ediyordu.

Aylin tatil fikrini ortaya attığı için duyduğu vicdan azabının altında ezilirken eline aldığı şalı balkonda ince bir kazakla duran Aras'ın sırtına atmıştı.

"Sakin ol artık! Olanla ölmüşe çare yok!"

"Meral artık sakin ol demeyi bırak. Olamıyorum!"

"Aras ünlüsün sen! Bu sorunlara artık alışman gerekiyor! Yolda yürürken, konuşurken, bir davranış sergilerken, bakarken hatta nefes alırken bile iki kere düşünmelisin!"

"Ben ünlüyüm Meral... Robot değil!"

Aylin sessizliğini korurken Meral derin nefes almıştı.

"Yan odadayım. Sakinleşince konuşalım."

Meral hızla odadan çıkarken Aras balkonun demirinden tutup sakinliğini korumaya çalışıyordu..

"Özür dilerim. Tatil fikri başından beri saçmaydı."

"Normal insanlar olarak tatil yapmak istedik Aylin. Anormal olan biz değiliz, bana zararı dokunan insanlar."

Aras balkonun demirliklerini sıkmayı bırakıp ona yavru kedi gibi ağlak gözleriyle bakan Aylin'i kendine çekip sarıldı.

"Üzülme. Güzel bir tatil vereceğim sana."

"Bu hep böyle mi olacak?"

Aras göğsüne yaslanan Aylin'i omzularından tutup geriye çekmişti.

"Nasıl?"

"Böyle işte. Her şey mahvolmak zorunda mı? Her gittiğimiz yerde insanlar bizi rahat bırakmayacak mı?"

Aras Aylin'in gözlerine bakıp omuzlarını bırakmıştı.

Aylin onu üzmek ya da kırmak için söylememişti bu lafları ama Aras'ın canını oldukça yakmıştı.

Aras yüzünü ekşitip dolan gözleriyle Aylin'e bakmıştı. Çok zor bir dönem geçiriyordu ve hassaslaşmıştı.

"Evet... Sana başında beri demiştim böyle olacağını."

"Biliyorum ama artık canım sıkılıyor."

"Aylin... Yanımda olman gerekiyor, karşımda değil."

"Yanındayım zaten. Sadece bıktığımı söyledim."

"Haklısın daha iyi bir hayat verebilirdim."

Aras balkondan odaya geçerken Aylin peşinden gidiyordu.

"Aras! Aras onu demek istemedim. Aras dinle bir dakika!"

Aras üstündeki pikeyi yatağa atıp peşinden koşan Aylin'e dönmüştü.

"Aylin lütfen... Biraz izin verir misin?"

Aras odadan çıkarken Aylin peşinden gidip nereye diye sorarken suratına kapı kapanmasıyla kala kalmıştı.

Aras yan odanın kapısını çaldığında telefonla konuşan Meral'in kapıyı açıp bir şey demeden kafası oldukça karışık Aras'ı içeri almıştı.

"Teyze seni çok özledi. Hemen geleceğim balım. Tamam bay bay."

Meral yeğeniyle konuşmaya çalışıp yarım yamalak girdiği diyalog sonlanmış ve telefonu kapatmıştı.

AKTÖRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin