50.Bölüm

3.3K 177 0
                                    

   Aras ve Meral Aylin'in başında ayakta dikilerek sohbet ederken Aylin yavaşça gözlerini açıp bulanık şekilde Aras'ı görmüştü.

"Aras..."

Aras arkasını dönüp hemen Aylin'in yanına oturmuştu.

"Sevgilim..."

"Su verebilir misin?..."

Aras hemen komodinin üstünde duran sudan bardağa doldurup Aylin'in sırtını tutarak kaldırdıktan sonra içmesine yardımcı olmuştu.

"İyi misin?"

Aylin ağzındaki suyu yutup kafasını salladıktan sonra Aras bardağı komodinin üzerine koyarken Aylin elini tutmuştu.

"Biraz konuşabilir miyiz?..."

"Ben salondayım."

Meral ikisini yalnız bırakıp salona giderken Aylin kenara çekilip Aras'ı pikenin içine almıştı.

"Her şey için özür..."

Aylin Aras'ın kolları arasına girip huzurla sarılmıştı.

"Özür dileme. Sadece birbirimizi sevelim."

Aras kollarını Aylin'in sırtına dolayıp saçını öpmüştü.

"Her şeyi daha güzel yapacağım."

"Seninle yaptığım her şey güzel zaten."

Aylin kafasını Aras'ın göğsünden kaldırıp bembeyaz yüzüyle suratına gülerek baktıktan sonra yanağını öpmüştü.

"Bu da bir teşekkürdü."

Aras zorla da olsa gülüp sırtını sıvazladı.

Aylin kafasını tekrar göğsüne koyduğu an morali bozulmuştu. Resmen ünü yüzünden kâbus yaşamıştı Aylin. Ve bunu düşünürken hiç mutlu olamıyordu Aras.

***
   Aras tamamen unuttuğu röportajına apar topar hazırlanıp gelmişti.

Bu klasik bir röportaj değildi. Aras bütün benliği ve dürüstlüğüyle özel sorulara cevap vereceği bir röportajdı.

Meral, Aylin ve birkaç çalışan kamera arkasında beklerken altmışlı yaşlarda bembeyaz, kısa saçlı, takım elbiseli bir kadın gülerek elinde kartlarla gelip oturmuştu koltuğa.

Oda tamamen siyah renklerden oluşuyordu ve Aras ister istemez gerilmişti.

"Aras..."

"Efendim?"

"Birçok insan tarafından tanınıyorsun fakat burada biraz heyecanlısın."

Aras sıcak bir gülümsemeyle kadına bakmıştı.

"Konseptiniz biraz gerici."

"Merak etme istediğin soruya pas diyebilme hakkın var."

Aras gülümsemeye devam edip kafasını sallarken kadın elindeki kartlara bakıp gergin bekleyişte olan Aras'a bakmıştı.

"Oyuncu olduğun için pişman mısın?"

Aras kafasını eğip güldüğünde kadın da gülmüştü.

"Oyuncu olmak... Dünyaya bir daha gelsem bu mesleği seçerdim. Aslında oyunculuk benim için meslek değil. Benim karakterimi oluşturan, hatta tamamlayan bir olgu."

"O zaman soruyu değiştireyim. Ünlü olduğun için pişman mısın?"

Aras gergin ve zor durumda kaldığı için sürekli gülüyordu.

AKTÖRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin