AKTÖR

32.Bölüm

Aylin gözlerini yavaşça açıp etrafına bakarken Aras'ın kolunda uyuduğunu fark edince gülmüştü.

Aylin'in kıkırdayışı Aras'ı uyandırmıştı.

Aras gözlerini açıp gülerek ona bakan sevgilisi karşısında o da gülmüştü.

"Günaydın sevgilim."

Aras Aylin'in alnını öpüp kendine çekmişti.

"Sabah sabah seni görmek çok iyi bir hismiş."

Aylin alnını dayadığı Aras'ın göğsünden çekip Aras'ın yüzüne baktı.

"Alışma ama her zaman göremezsin."

"Alışırım ben. O yüzden hemen evlenelim."

Aylin evlilik kelimesini duyunca hemen Aras'tan ayrılıp oturma pozisyonuna geçmişti.

"Bir şey mi oldu?"

"Şey... Evlilik konusu için çok erken."

"Evlenip birlikte yaşamak varken neden eziyet edelim kendimize?"

"Çünkü..."

"Çünkü ne?"

"Evlilik en büyük korkum!"

Aylin söyleyip kurtulmuştu.

Aras onun bu şirin hallerine gülerken belinden kavrayıp kendine çekerek yatırmıştı.

"Bin yıl ömrüm olsa yine seninle evlenmeyi bekleyebilirim. En büyük korkularını bile en büyük sevincin haline getireceğim."

Aylin'in gözleri dolmuş Aras'a bakarken Aras dudağını öpmüştü.

"Ama yine de bir evliliği düşün."

"Aras!"

"Şaka yaptım."

Aylin yorganın altına girerken Aras da hızla girmişti.

"Aras! Gıdıklanıyorum! Aras bırak!"

"Hayatta bırakmam."

"Orayı tutma!"

"Pardon yemin ederim karanlıktan görmedim!"

"Aras hâlâ devam ediyorsun!"

"Orayı tutma dedin yapma demedin!"

İkisinin gülüşleri bu ölüm sessizliğine bürünmüş evi bile aydınlatmıştı.

***
Aras çekimden sonra Aylin'le birlikte kimsenin bulamayacağı bir yere gitmişti.

"Sette sürekli bana bakıp gülme ya da göz kırpma."

"Neden?"

"Acaba neden Aras?! Bir düşün bakayım!"

"Elimde değil. Herkese sevgilim olduğunu söylemek istiyorum."

"Bunu unut. Asla olmayacak."

"Zamanı gelince olacak, hep kaçamayız."

"Zamanına daha asırlar var."

Aras Aylin'i kolları arasına alıp çenesini kafasına koymuştu.

"Bence... Artık asırlar yok."

"Ne diyorsun?"

Aylin kafasını kaldırıp baktığında Aras'ın baktığı yöne döndüğü an kaynar sular başından aşağı dökülmüştü.