AKTÖR

56.Bölüm

   Aylin bütün gün suratsız bir şekilde sadece işini yapıyordu.

Aras birçok kez sebebini öğrenmeye çalışsada Aylin söylememişti.

Aras Kerem'in karavanının kapısını çalıp kafasını içeri soktuğunda Kerem'in kitap okuduğunu görmüştü.

"Biraz konuşabilir miyiz?"

Kerem kitabını kapatıp gülmüştü.

"Tabiki."

Aras elinde soğuk kahvelerle girip birini Kerem'e uzatmıştı.

"Nasılsın?"

"İyiyim sen?"

"Ben..."

"Dünkü çıkan haberleri gördüm. Felaketti."

"Maalesef... Aslında buraya senden bir şey istemek için geldim..."

Aras mahçup suratıyla ellerine bakıyordu.

"Aylin... Senin çok büyük bir fanın. Bugün bir şeye canı çok sıkkın ve bana anlatmıyor. Acaba..."

"Ben konuşurum."

"Gerçekten mı?!"

"Tabiki. Abiler bunun için vardır."

Aras'ın karnı gıdıklanmıştı.

"Tabi ya... Abimsin... Kerem abi..."

Aras büyülenerek abi kelimesini bastırarak söylüyordu.

***
   "Buyrun Kerem Bey kahveniz."

Aylin Kerem'in suratına bile bakmadan düşük moduyla kahvesini uzatıp giderken Kerem durdurmuştu.

"Biraz yürüyelim mi? O kadar ormana geldik bari değerlendirelim."

"Aslında biraz işim..."

"İstediğin kadar fotoğraf çekebiliriz."

"Kabul."

Aylin koşarak güneş kremi ve sinekler için vücut spreyi alıp Kerem'e uyguladıktan sonra yürümeye başlamışlardı.

"Hadi anlat."

"Neyi?"

"Moralinin neden bu kadar bozuk olduğunu."

"Moralim mi?..."

Aylin hemen gülüp yalanlamıştı.

"Gayet mutluyum ben."

"Hadi ama kahvemi her getirdiğinde gözlerin parlardı. Yoksa benden mi sıkıldın?!"

"Ne?! Dünya üzerinde sıkılacağım son insan bile olmazsınız."

"O zaman..."

"Babam..."

Aylin derin bir iç çekip yere bakarak yürümeye devam ediyordu.

"Babam Aras'la olan ilişkimizi desteklemiyor."

"Ovv... Büyük bir sıkıntı."

"Yani!"

Aylin bir anda sinirlenip Kerem'e dönmüş tam içindeki nefreti kusacakken durmuştu.

"Beni abin olarak görebilirsin. Merak etme benden sır çıkmaz."

"Biliyorum ama sizi sıkmak istemem."