3.Bölüm

6.9K 287 169
                                    

   "Harika oldu!"

İrem'in sevinci ve cevabıyla herkes rahat bir nefes almıştı.

Bütün ekip sahneyi izledikten sonra üstlerine zimmetli olan değerli set eşyalarını toplayıp arabaya yerleştirdikten sonra herkes yavaş yavaş ayrılırken değersiz ve etrafta bulunan çöpleri Aylin ve Ecrin topluyordu.

Aylin'in sinirli olduğunu gören Ecrin çıtını çıkarmadan çöpleri toplarken ayaklarının ağrısından can çekişiyordu.

"Özür dilerim."

Aylin Ecrin'in özrüyle elindeki pet şişesini poşetin içine hiddetle atıp köpek yavrusu gibi bakan Ecrin'le göz göze gelmişti.

"İki kere fikirlerimi çaldın!"

"Biliyorum çok kötü bir hareketti ama ben stajyerim. Deneme sürem bittikten sonra ya tekrar kapının önüne koyulacağım ya da burada kalmaya devam edeceğim. Kovulursam bir daha iş bulamayabilirim. Özür dilerim ama yönetmenin gözüne girersem burada kalabilirim diye düşündüm. Lütfen beni affet."

Aylin'in sinirli yüzü yumuşarken Ecrin şirinlik yapıyordu.

"Beni affetmen için senin işlerini de yapacağım. Eve gidip dinlen."

"Gerek yok. Sadece burada kalmak istiyorsan kendi başarılarını ortaya koy. Senin iyiliğin için söylüyorum."

"Teşekkür ederim ama bunu hak ettim. Ben buraları halleder ve çıkarım. Sen git."

"Emin misin?"

"Evet. Akıllanmam için. Hadi git artık."

"Tamam gidiyorum. Dikkatli git sende."

"Tamam!"

Ecrin kocaman gülümseyip el sallarken Aras bu konuşmaya şahit olmuştu fakat hemen gitmesi gerektiği için görünmeden Meral ve şoförüyle arabaya binip setten çıkmıştı.

***
   Aylin otobüs durağına yürürken Aras arabanın içinde uzaktan onu görünce şoföre durmasını söylemişti.

Aylin yürümeye devam ederken Aras camını açıp seslenmişti.

"Aylin!"

Aylin sesin geldiği yöne döndüğünde Aras ve Meral'in bakışlarıyla karşı karşıya kalmıştı.

"Meral Hanım! Ayaz Bey!"

"Gelsene. Evine bırakalım seni."

Meral arkasını dönüp Aras'a baktığında Aras şirin yüzüyle Meral'e bakıyordu.

"Teşekkür ederim gerek yok. Durağa yaklaştım zaten."

"Bu saatte eve gitmen tehlikeli olabilir. Gel işte."

"Gerçekten gerek..."

"Bin."

Meral yola sert bakışlarıyla bakarken tok sesi Aylin'in korkmasına yeterli olmuştu.

Hemen zoraki gülüp arabaya binmişti.

"Ben o kadar yalvardım binmedi, Meral'in tek bir kelimesiyle bindi."

Aras kendi kendine söylenip somurturken Aylin kemerini bağlayıp sessizce oturuyordu.

Kimseden ses çıkmıyordu. Aras yanında stresten eriyip buharlaşacak olan Aylin'e bakıp önüne dönmüştü.

AKTÖRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin