AKTÖR

134.Bölüm

/Bir hafta sonra/

/Yorumlar/
"Doğum yapalı bir hafta oldu ama hâlâ bir paylaşım yapılmadı. Hasretimden yataklara düşeceğim."

"Ajans bile haberi doğrulamadı. Yalan haber olma ihtimali??"
"Bazı kişiler hastaneden çıkarken görmüş. Büyük ihtimalle doğru haber."

"İkiside o kadar uzaklaştı ki sosyal medyadan..."

"Aras ne olursa olsun fanlarına bir açıklama yapardı ama eğer yapmıyorsa gerçekten durumlar vahim olabilir..."

"En azından bir yazı paylaşsaydınız🥺"

"İĞRENÇ ŞİRRET İNSANLAR YÜZÜNDEN DÖRT AYDIR HİÇBİR HABER ALAMIYORUZ"

"Hâlâ kız mı erkek mi olduğunu bilmiyoruz..."

***
  Aylin Atlas'ı emzirirken ağlıyordu. Bir haftadır hiçbir şekilde uyuyamamıştı.

Aras her zaman kalkıp çocukla ilgilenirken artık fiziksel olarak çöktüğü için kalkamamış ölü gibi yatarken Aylin sessizce ağlayıp emzirmeye devam ediyordu.

Sabah yediye geliyordu ve nihayetinde bütün gece boyunca ayakta olan Atlas uykuya dalarken Aylin yanındaki beşiğe koyup yavaşça yatağa uzanırken aniden çalan alarmla herkes yerinden sıçramış, Atlas hunharca ağlamaya başlayınca Aylin de dayanamayıp ağlamaya başlamıştı.

"Sana kaç kere şu lanet alarmı kapat dedim!"

Aras uyku sersemi alarmı kapatırken Aylin'in bağırma sesleri ve Atlas'ın ağlama sesleri birbirine girmişti.

"Aylin çocuk korkuyor. Sesini alçalt."

"Nasıl alçaltayım?! Bütün gece kucağımda yatırmaya çalıştım! Şu salak alarmın yüzünden tekrar uyandı!"

Aras alttan almaya çalışsa bile dokuz ay boyunca psikolojisi artık bozulmuştu.

Atlas kıpkırmızı olmuş patlayacak derecede ağlamaya devam ederken Aylin'in bağırma sesleri Atlas'ı daha da ağlatıyordu.

"Aylin anlıyorum ama çocuk..."

"Ne çocuk?! Kollarım koptu bütün gece. Emmiyor, uyumuyor! Bir anne olarak canım ne kadar yanıyor biliyor musun?!"

"Kes sesini Aylin!"

Aras en sonunda dayanamamış gür sesiyle bağırınca Aylin susarken Atlas ağlamaya devam ediyordu.

Aylin sinirli ve tiksinen bakışlarla Aras'a bakıp Atlas'a yönelirken Aras araya girip Atlas'ı kucağına almıştı.

"Kendini toparla. Sadece sen zorlanmıyorsun."

Aras odadan çıkarken Aylin içinde tuttuğu gözyaşlarını salıvermişti.

Ebeveyn olmanın en zor yanlarından biri ilk günlerdir. Çocuk uyumaz, süt içmez, sürekli ağlar ve huysuz olur. Bu da anne ve babayı 'Sanırım iyi bir ebeveyn olamayacağım.' Olumsuz düşünce kalıbına sokar ve ileride psikolojik bir bunalıma neden olabilir. Aylin ise bu sendromu oldukça yoğun yaşıyordu. Etrafındaki insanlara karşı oldukça hırçınlaşmasına sebebiyet vermişti.

Aras Atlas'ın odasına gidip kucağında sohbet ederek uyutmaya çalışıyordu.

On bilemedin on beş dakika sonra Atlas babasının kollarında derin bir uykuya dalarken Aras gülümseyip yeni doğan bir bebek olduğu için odasındaki yatağa değil de annesinin yanındaki beşiğe koymuştu.