Where Eternity Begins (SOW #4)

28.

He slowly walks while carrying me on his back. Ang hangin ay tumatama sa likod ko at sa buhok na nagpapapikit sa akin dahil bigla akong nakaramdam ng antok.

He carried me properly, slightly moving to lift me up but I remain closing my eyes. Gusto ko nang matulog.

He suddenly hummed and it amaze me how his soft voice blends with the wind. A perfect harmony.

"Mula sa simula, tayong dalawa ang magkasama..." I heard him singing. "Hindi maipagkaila, pag-ibig na nadarama," his soft voice reached my ear and maybe because of how calm and peaceful that night is, I fell asleep with him, carrying me.

I groaned when I felt someone on top of me. Maya maya ay nakaramdam ako na may humahalik sa pisngi ko. Paulit ulit na humahalik sa pisngi ko. I groaned again but this time, someone is shaking me.

"Mimi! Wake up! Mimi!" I heard Ryle's voice. Kumunot ang noo ko bago iminulat ang kanang mata ko at bumungad sa akin si Ryle na nasa dibdib ko. When he saw me opened my eyes, he smiles and hugs me.

"Morning, Mimi!" He greeted and it immediately made me smile. Sumubsob siya sa leeg ko kaya niyakap ko siya at hinaplos sa likod. I kissed his temple.

"Morning, anak. What time is it, hmm?" Inaantok na tanong ko.

He lifts up his head and showed me his fingers. "6 o' clock in the morning, Mimi!"

I smiled and nodded before planting a kiss on his forehead. Bumangon ako habang hawak siya. Naupo siya sa hita ko habang inaayos ko ang buhok ko at nililinis ang mukha ko.

"Mimi, you look pretty," sabi niya kaya napangiti na naman ako.

"Really? Kahit magulo buhok ni Mimi? Saka may muta?" Natatawang tanong ko.

He nodded immediately. "Opo, Mimi! You're so maganda po!"

"Thank you, baby."

Hindi kalaunan ay tumayo na rin kami. I told Ryle to go to the kitchen para makapag-almusal na habang ako ay naghihilamos at nagmumumog. Inayos ko ang buhok ko at itinali bago ako lumabas.

"Ay, kabayo ka!" Gulat na sabi ko at napahawak pa sa dibdib nang makita si Jin na nasa kwarto at inaayos ang kama. Mabilis siyang napalingon sa akin.

"Uhh, m-morning! Inaayos ko lang 'yung k-kama niyo!" Nakangiti na parang ewan niyang sabi. Tumango ako at dumiretso na sa labas. Narinig ko ang pagtunog ng pinto pero hindi ko na pinansin.

Nagtungo ako sa kusina at napangiti nang makita ko na naroon si Ate Daniella at Kuya Eli. Nasa hita ni Kuya ang anak ko kaya napangiti ako.

Kuya met my gaze then he taps Ryle and pointed at me. I saw my son's eyes sparkled.

"Mimi!" He immediately went down and run towards me. Binuhat ko siya at hinalikan sa pisngi bago ako naglakad patungo sa upuan.

"Good morning, Erich!" Ate greeted me and kissed my cheeks.

Naupo ako at bumati sa kanila. May nakahain na ring pagkain kaya nilagyan ko na ng pagkain ang plato ni Ryle na nasa tabi ko. Magsisimula sana akong kumain nang may mapansin ako.

It's Raijin, standing in the side. Ang mata niya ay nasa amin at nang masalubong ang mata ko ay pinakitaan niya ako ng maliit na ngiti.

Something pinched my heart realizing how he joins us before. Sabay-sabay kaming kumakain, kaming tatlo. Nakangiti siya habang nagluluto at kapag nakikita niyang gusto namin ang niluluto niya, niyayakap niya kami.

But now, he cooked for us but he didn't join us. Nakatayo lang siya sa gilid at nakamasid.

I sighed and tried to divert my attention back to my food. I'm trying to get rid of the guiltiness. I don't even know why I am guilty.