Behind the Engineer's Glasses (Completed)

Kabanata 40

Fix

Tinitigan ko ang aking repleksyon sa salamin, I looked so much mature.

My lips are in shade of red, and ny Champaign colored dress highlights my milky skin.

I tried to smile, ngunit nauwi iyon sa ngiwi.

I'm not fine. At kahit anong ngiti ko, alam ko sa sarili kong hindi ako masaya.

Matapos ang pangyayaring iyon ay hindi ko na muling nakausap si Freyr. Sabay kaming bumalik pa Bulacan, pero hindi na ulit naulit ang pag uusap namin.

Inabala ko ang aking sarili kay Kuya, dahil kailangan niya ako ngayon. May mga pagkakataon pa din kasing medyo nahihilo siya at nawawalan ng balanse kapag mag pinag uusapan kami tungkol sa nakaraan.

Naunang umuwi sila Reuel, sabi nila ay aasikasuhin na nila ang iba pang kailangan sa imbestigasyon.

Pagbalik namin ay balak ko nang ipakilala ang mga Kaibigan ni Kuya sa kanya. Medyo nagiging maayos na din kasi ang kanyang lagay.

Naging emosyonal ang pagpapaalam ni kuya sa mga kumupkop sa kanya, kahit pa gano'n ay ipinangako niyang babalikan niya ang mga ito.

Kita ko sa mga nata ni kuya ang lungkot nang araw na umalis kami. Marahil ay minahal na niya ang nakasanayan niyang pamilya .

Nalulungkot ako para sa kanya, pero panahon na para makasama niya kaming muli.

Ilang taon ang kinuha sa amin oara makasama siya, at ilan taong din kaming pinaniwala sa kasinungalingang wala na siya.

"Ma'am Kayla, standby na po. Magsisimula na po ang ceremony," napa angat ako ng tingin sa nagsalita.

Ngumiti ako bago sumagot sa wedding coordinator, " Okay, I'm ready," saad ko dito.

Today is Mom and tito Gabriel's wedding day. Kinakabahan ako da mangyayari.

Lumabas ako at lumipat sa kabilang kwarto kung nasaan si Mommy, she's wearing her white long wedding gown.

Ang mga dyamanteng nakakabit dito ay kumikinang, ngunit talo ng kinang ng mata ni Mommy ang pagkinang noon.

Her eyes shines the brightest today.

She looks elegant and sophisticated in her gown, hindi halatant nasa early 50's na siya. She look so young.

"Hi mom!" Kilig na saad ko da kanya at dali daling yumakap.

"Honey!" Masayang saad niya.

She hugged me tight, I kissed her cheeks.

"You look so pretty mommy!" Saad ko at pinakatitigan siya.

She pouted, para bang nagpipigil ng luha, "You too, ny daughter..." She said and embrace me tightly again.

Nag init ang sulok ng aking nga mata, for years my Mom has been suffering.

She was caged in an unhappy marriage. At sa loob ng nga taong iyon ay wala siyang naranasan kung hindi sakit at paghihirap.

Lagi na lamang siya ang nag iintindi, lagi na lamang siya ang nag eeffort sa kanilang relasyon ni Daddy.

My dad never treated her right, yes there are times that he would act sweet, but that was just a facade.

She never received a genuine love from her husband, and I am glad that she found a man that will give her more than what she deserve.

"I hope your happy Mom," wala akong ibang hihilingin kung hindi ang maging masaya si Mommy she suffered enough.

"I am anak, and I hope you'll accept your tito Gabriel as your father," she said.