KUCAK DOLUSU YALNIZLIK
Karanlık yolda tek başına yürüyordu, yanında bir ışık kaynağı olmadan adım atıyordu. Onun en büyük ışığı göğün tepesindeki aydı...
O karanlık yolda tek başına yürümekten korkmuyordu. Yanında hiç kimseyi istemiyordu.
O hiçbir...
Umarım iyisinizdir. Oy ve yorumlarınızı bırakmayı unutmayın lütfen.
Keyifli okumalar.
Bölüm Şarkısı: Duman- Her Şeyi Yak
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
33. Bölüm: "Kaldırım Taşında Açan Papatya"
Her şey vaktini bekler; ne gül vaktinden erken açar, ne de güneş vaktinden erken doğar. Sabret, senin olan sana gelecektir.
Peki vakit hiç geçmezse? Günler tutsak, saatler kördüğümle bağlıysa, güller dallarında solmuş, güneş benim için çoktan battıysa ve hiç doğmayacaksa, sabretmek işe yarar mıydı?
Bazı zamanlar ağzımda acı bir tat olurdu ve ne kadar su içersem içeyim o tat sindiği damağımdan asla çıkmıyordu. Şu an da o zamanların sadece biriydi.
Evden nasıl çıktığımı hatırlamıyordum. Öyle kendimde değildim ki Emir Alp'in arabasıyla hastaneye doğru gittiğimizi anlamam biraz uzun sürdü. Hiçbir şey düşünemiyor, akıl erdiremiyordum.
Arayan kişi Sedef'in intihar ettiğini söyledikten sonra kimseye bir şey söylemeden kapıya yönelmiştim. Emir Alp de arkamdan gelince sessiz bir şekilde aşağı inmiştim. O da arkamdan gelmiş ve beni arabaya bindirmişti. Bindirmişti diyorum çünkü o an için beynim çalışmıyor gibiydi.
"Nereye gittiğimizi söyleyecek misin artık?"
Huzursuz sessizliği bozan şey onun bana soru yöneltmesi olmuştu. Kafamı çevirip yüzüne baktım.
"Hastaneye," dedim kuru bir sesle. Önce Şaşırdı sonra da anlamlandırmaya çalıştı. "Sedef intihar etmiş."
Ruhsuz sesim arabanın içine bir çığ gibi düştüğünde ani frenle durdu araba. Vücudunu bana döndürüp kaşlarını çattı.
"Ne dedin sen?"
"Şaşkınlığını sonra da yaşayabilirsin. Şimdi başka derdimiz var." Dilimi ısırdım. "Derdiniz..."
