KUCAK DOLUSU YALNIZLIK
Karanlık yolda tek başına yürüyordu, yanında bir ışık kaynağı olmadan adım atıyordu. Onun en büyük ışığı göğün tepesindeki aydı...
O karanlık yolda tek başına yürümekten korkmuyordu. Yanında hiç kimseyi istemiyordu.
O hiçbir...
Biraz geç kalmış olabiliriz ama inanın geçerli sebeplerim vardı. Çok fazla uzatmadan sizi bölümle baş başa bırakmak istiyorum.
Oy ve yorumlarınızı bırakmayı unutmayın lütfen.
Keyfili okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Şarkısı: Merve Özbey- Yaramızda Kalsın
31. Bölüm: "Hayal Kırıklığı"
Günler geçiyor, saçlarım uzuyordu. Kulaklarımın arkasına kadar anca gelen saçlarımı şimdi omuzlarım hizasında. Zaman bir şekilde geçiyor ama ben geçmişe takılı yaşıyorum. Bir türlü gitmiyor aklımdan yaşanılanlar.
Bir hafta.
Koca bir hafta geçmişti Emir Alp'i son görmemin üzerinden. En son gördüğüm hali bir türlü gitmiyordu aklımdan. Gözlerimi kapatsam sanki o ana geri dönüyordum. En kötüsü de şimdi olsa o zaman davrandığım gibi davranmazdım.
Aklım devreden çıkmış gibi davranır ona hiçbir şeyi düşünmeden sarılırdım. Hasretle dolardım kollarımı boynuna. Hiç unutmadığım kokusunu içine çeker ve dilime mukayyet olamayıp tüm gerçekleri anlatıverirdim ona.
Neyse ki böyle olmamıştı ve olması gerektiği gibi ondan uzakta ama hayaline hep bir karış yakınındaydım...
Demir ile birlikte dışarı çıkmıştık kafamı az da olsa boşaltmak için. İlk önce sinemaya gidip onun gözünden yaşlar gelene kadar güleceği bir film izlemiştik. Sonra birlikte yemek yiyip eve doğru dönüşe geçmiştik.
Geçtiğimiz bir hafta içinde Emir Alp'i düşünmekten ayrı başka şeyler de yapmıştım. Mesela hazırladığım CV'yi çoğaltıp birkaç yere vermiş gelecek olan güzel haberi bekliyordum. Tüm yaşadığımız kötü şeylerin üzerine anneannemle görüşmüş onu iyi olduğumuza inandırmıştım. Babamın mezarına gidip sessiz bir ziyarette bulunmuş tekrar eve kendi sessizliğimle dönmüştüm.
Bu bir hafta boyunca Nilsu eve pek uğramamıştı. Onunla sadece telefonda görüşmüştük. Bir şey söylemese de Emin'in evinde kaldığını tahmin edebiliyordum.
