KUCAK DOLUSU YALNIZLIK
Karanlık yolda tek başına yürüyordu, yanında bir ışık kaynağı olmadan adım atıyordu. Onun en büyük ışığı göğün tepesindeki aydı...
O karanlık yolda tek başına yürümekten korkmuyordu. Yanında hiç kimseyi istemiyordu.
O hiçbir...
Bugün son kez buradayız. Son kez oy verip, son kez yorum yapacaksınız. Buraya kadar geldiysek bu sizin sayenizde, teşekkür ederim.
Keyifli okumalar.💫
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Şarkıları:
Sezen Aksu- Gidiyorum
Sezen Aksu- Geri Dön
Sezen Aksu- Doymadım Doyamadım
Sezen Aksu- Son Bakış
Çağan Şengül- Veda
Tarkan- Veda Busesi
Hirai Zerdüş- Papatya
FİNAL
40. Bölüm: "Kucak Dolusu Papatya"
Acıya sabırla katlanmak isteyenleri bulmaktansa ölmeye gönüllü olacak insanlar bulmak daha kolaydır. Gerçek üzüntü, yaşın kadar yaşamadığını anladığın anda başlarmış. Ve en kötüsü de içiniz kor gibi yanarken susmakmış.
Acı eşiği yüksek biri olduğum için mi bu kadar çok acı beni bulmuştu acaba diye düşünürdüm bazen. Zaten acıya ve üzüntüye bağışıklık kazandığım için mi bu kadar kötü bir hayat yaşamıştım. Yoksa bela belayı mı çekmişti? Benim dünyaya gelmem zaten başlı başına bir hata mıydı?
Keşke nefes aldığım sürece bir tek ben acı çekseydim. Hiç kimseyi buna dahil etmeden sessiz sedasız bir köşede kendi halime ağlasam daha mı güzel olurdu bu dünya?
Şimdi aynı odanın farklı köşelerinde oturmuş aynı şeyler için ağlarken her şey daha da zordu. Benim yüzümden bir başkasının ağlaması belki hayatım boyunca alabileceğim en büyük hediyeydi. Ama ben kara sırrıma bir ortak daha bulduğum için mutlu değil çok daha fazla üzgündüm.
