KUCAK DOLUSU YALNIZLIK
Karanlık yolda tek başına yürüyordu, yanında bir ışık kaynağı olmadan adım atıyordu. Onun en büyük ışığı göğün tepesindeki aydı...
O karanlık yolda tek başına yürümekten korkmuyordu. Yanında hiç kimseyi istemiyordu.
O hiçbir...
Birazuzun bir ara oldu ama bunu telafi edecek bir bölümle geldim. Beğeneceğinizi umuyorum.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Keyifli okumalar.
Bölüm Şarkısı: Shawn Mendes- In My Blood
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9. Bölüm: "Buruk Tebessümün Sahibi"
Korkusuz olmak için yaşanmışlara değil yaşanacak olanlara bakmak gerekirdi. Eğer yol kat etmek istiyorsanız daima önünüze bakmanız ve kendinize inanmanız lazımdı.
Ben de yaşadığım hayatı korkusuz yaşamak istiyordum. Bu yüzden yaşanacak olan şeyleri bekleyecektim.
Ne kadar süredir uçurumun tepesinde oturuyorduk bir fikrim yoktu. Soğuk esen rüzgar bedenimi üşütse de benliğime çok iyi geliyordu. Ben kararan gökyüzünü izliyordum. Emir Alp de hemen yanımda oturuyor ve beni izliyordu.
Yakınlaştıktan sonra tek kelime etmemiş yalnızca gözlerimizin içine bakmıştık. Onun dudaklarında asılı olan tebessüm netlik kazanmış daha da fazla belirmişti. Ben ise o küçük tebessümümü dudaklarımdan silip yere oturmuştum. O zaman bu zamandır yan yana oturuyorduk.
Tuhaf bir şekilde huzurlu hissediyordum. Emir Alp iki elini de arkaya atıp kendini arkaya doğru kaydırdı.
"Konuşmayacak mıyız?" Sorusu ona dönmeme sebep oldu.
"Ne konuşacağız?" Güldü.
"Bilmem. Mesela, beni öperken nasıl hissettin?" Yüzümdeki ifadesizlik bir an kırılır gibi oldu ama son anda toparlandım.
"Bilmem. Sen söyle, nasıl bir his beni öpmek?" Sorumla kahkaha attı.
"Anlatılmaz yaşanır." Bu sefer gülme sırası bendeydi. Dudaklarım aralandı ve ufak bir kıkırtı döküldü.
Emir Alp'in gülümsemesi yüzünde dondu. "Benim yanımda nasıl hissediyorsun?"
"Nasıl hissetmem gerekiyor bilmiyorum ama sanırım," Kafamı eğdim. "Huzurlu hissediyorum. Bak," Bağdaş kurup tamamen ona döndüm. "Ben diğer insanlardan farklıyım."
