KIRIK AYNA • GXG

10: Eğer Ölmezse

İyi okumalar.

Sena'dan;

Adal uyuduğunda yer yatağında yatmış tavanı izliyordum. Karanlıktan korktuğum için açık olan ışık gözümü kısmama neden oluyordu.

Bir hafta olmuştu. Ama hala Adal ile aramdaki soğukluk geçmemişti. Aynı evde iki yabancı gibiydik. Bu süreçte evime gitmek istedim ama bir yanım bunun aramıza daha fazla soğukluk getireceğini hissediyordu. Ne gidebildim ondan ne de kalabildim onunla.

En sonunda dayanamayıp kalktım. Uykumu getirir diye Adal'ın o bayıldığı tarih kitaplarında göz gezdirdim. Bir tanesini elime aldım. Ama gözüm masasının üstündeki defterde kaldı. Bu defteri daha önce görmemiştim. Adal'ın yeterince defteri vardı ve genelde notları bilgisayarındaydı.

Eskimiş deftere bakmak için masanın önünde durdum. Kalın ve tozluydu. Elimdeki kitabı bırakıp onu aldım. Kapağını açar açmaz kulağıma gelen sesle irkildim. Sanki fısıltılar duyuyor gibiydim. Ama anlayamıyordum. Ellerim titriyordu.

Uyusam iyi olacaktı. Kapağı kapatıp kitabı masaya koydum. Yatağa yatıp uzandım. Kafamı yastığa koyar koymaz uyudum.

Alba'dan (Orta Çağ);

Atı çatlatacak kadar hızlı koştururken elimdeki sopayla önde sağ çaprazımdan at süren Caladog'a yanaştım. Sopayı fırlatıp onu sırtından vurdum.

"İşte bu." Gülerek bizi izleyen Tomund'un sesiydi bu. Atları yavaşlatırken Caladog sırtını tutuyordu.

"Niye ben vuruluyorum? Lio vurulsun."

"Lio ata binene kadar Alba onu on kez vurur." Caladogla Tomund gülerken Alba, Lio'ya güven verircesine baktım.

"Bir haftadır eğitim alıyorsun. Hiçbir şeyi hatırlamayan birine göre bayağı iyisin."

"Alışkanlıklar ezberlerden zor unutulur Tomund."

"Doğru. Hele damarlarında bir savaşçının kanını taşıyanlardansa..."

Alba bu cümlesine anlam verememiştim.

"Tıpkı baban gibi bir komutan olacaksın. Ben görür müyüm bilmem ama Caladog' un göreceğine eminim. Şanslısın Caladog." Babam da bir savaşçıydı demek.

"Belki o gün geldiğinde sağ kolu olurum." Caladog attan indi.

"O şeref Lio'ya ait." Lio'ya yandan bir bakış attı. "Tabi hak ederse."

"Şüpheniz olmasın efendim."

***

Temizlendikten sonra kalkmaya başlayan çadırlara göz gezdirdim.

"Başlıyoruz heh."

"Evet. Hazır mısın?" Dedi Caladog bıyığını düzeltirken.

"Olmamın bir önemi var mı?"

"Eh yok gibi gözüküyor." Kafamla onayladım.

"Hadi atlarınıza! Gözcü birlikteyiz. Caladog hariç."

"Sen?" Dedim Caladog'a bakarak.

"Mareşal'in koruma birliğindeyim."

"Tamam dikkatli ol."

"Manyağa bak. Gözcü birlikte olan sensin sen kendine dikkat et."

"Kılıç kuşanmayı unutmuş birine yenilen sensin ama." İkimiz gülerken gözlerini kısıp yargılarcasına baktı.

"Yola koyulun."

"Emredersiniz." Lio'nun getirdiği atıma bindim.

***