Chapter 16

92 12 13
                                    

~ අමන්දා කුස්සියේ මේසෙන් වාඩි වෙලා අල, බෝංචි, කැරට් සුද්දා කර කර ඉන්න අතරේ සොෆි අම්මා සින්ක් එක ලඟ හාල් හෝදන ගමන් හිටියේ ~
- අමන්දා -

" දන්නවද අම්මා, මට අද මොකද්දෝ සහනයක් දැනෙනවා. අම්මා දන්නවාද මම දුකෙන් හිටියේ ආයේ ජේසන්ව බලන්න හම්බවෙන එකක් නෑ කියලා. ඒත‍් ජේසන් ඇවිත් මම තමයි එයාව බලාගන්න ඕනේ කියලා අරන් යනකොට මට දැනුනේ පුදුමාකාර සතුටක්. "

~ අම්මා හිනා වෙන ගමන්,

" එහෙම වෙන්න එපැයි "

- අමන්දා -

" ඒත් අම්මා අද ජේසන් වෙනස් "

- අම්මා -

" වෙනස්? "

- අමන්දා -

" හ්ම්. මන් එයාව බලාගන්න ආපු දවසේ ඉඳලා එයා මට කතා කලෙම හරිම සැර විදියට. තරහක් නැතත් එයා මාත් එක්ක කතා කරේ තරහෙන් වගේ. මට තේරෙන් නෑ කොහොම පැහැදිලි කරන්නද කියලා. වෙලාවකට ඒ කටහඬට භය හිතෙනවා. ඒත් අද එයාගෙ කතා විලාසය මට මගේ පරණ ජේසන්ව මතක් කලා. එයාගෙ ඇස් වලින් මන් මගේ පරණ ජේසන්ව දැක්කා. මට ඒ වෙලාවේ ඇත්තටම අමතක උනා එයාට මතකය නැති වෙලා කියලා. "

- අම්මා -

" සමහරවිට එයාට තවදුරටත් ඔයාට සැරෙන් සලකන්න ඕනේ නැතුව ඇති "

~ එතකොටම වතුර එක උතුරන්න ගත්තා. අම්මා තේ හදන්න ලෑස්ති වෙද්දීම,

- අමන්දා -

" අම්මේ මන් හදන්න ද? "

- අම්මා -

" හරි පුතේ "

~ අමන්දා නැගිටලා කේතලේ ලඟට ගිහින් තේ හදන්න ලෑස්ති කරන ගමන්,

" එයාට ඕන උනේ මාව යවාගන්න. "

- අම්මා -

"  ඉස්සර ඇන්තනීට කියනවා වගේ එයා මටත‍් හැමදේම කියනවා. ඉතින් එයා මට දවසක් කිව්වා එයාට හීනෙන් ගැණු ළමයෙක් පේනවා කියලා. ඒත් ඒ කවුද කියලා පැහැදිලි නෑ කිව්වා. ඒ දේවල් ඇත්ත වගේ එයාට දැනුනා කිව්වා. එයා විශ්වාස කලා ඒ ගෑණු ළමයගෙයි එයාගෙයි අතරේ මොකක්හරි සම්බන්දයක් තියෙනව කියල. ඔයා වැඩ කරන්න පටන් ගත්ත දවසේ ඉඳන් ඒ ගැනු ළමයගෙ හීන එයා හැමදාම වගේ දකින්න ගත්තා. එයා එයා එක්කම ලොකු සටනක හිටියේ. මන් ඒක දැක්කා. "

🌷💞 BOSS 💞🌷 [ When There Is Love , It Finds A Way ]  _Amanda 2_Where stories live. Discover now