Chapter 36

109 12 17
                                    

~ ගයියයි ජනයි කතා කරන තැනට සෑම් ඇවිත්,

" උඹ අරුන් ගැන හොයා ගත්තද, උන් මේ වෙලාවේ කොහෙද ඉන්නෙ? "

- ගයියා -

" මන් අපේ කට්ටියව දාලා බැලුවා,
කෙල්ල hospital එකේවත්, කොල්ල company එකේවත් නෑ."

- සෑම් -

" එහෙමද? ඒ කියන්නේ උන් දැනටමත් දන්නවා ඇති අපි උන්ව හොයනවා කියලා. ඒ නිසා උන්ව අල්ලගන්න එක ලේසි වෙන්නෙ නෑ. අපේ උන්ට කියපන් තව එයාල යන එන තැන් හොයලා බලලා කොහොමහරි උන් ඉන්න තැන හොයා ගන්න කියලා.
මේ සැරේ මම ඇතුලට ගියා කියන්නේ ආයේ එළියට එනවා බොරු.
උබලා තමා වැඩේ බලාගන්න ඕනේ. ඒ අතරේ මන් කොහොමහරි මෙහෙන් පැන ගන්න ඕනේ. එහෙම නැත්තම් අහු වෙන්නේ නැති වෙන්න විදියට වැඩ කරන්න ඕනේ. "

- ගයියා -

" අයියා බය නැතුව ඉන්නකො. අපි දෙන්නම් වැඩේ තිතටම. "

.
.
.
.
.

~ ඇග හෝදගෙන පහළට ආපු අමන්දා සතුටින් සින්දුවකුත් මුමුණ මුමුණ කෙලින්ම ගියේ කුස්සියට. අමන්දා එළවළු කප කප ඉන්න අම්මා ළඟට ගිහින්,

" අම්මා මොනවද හදන්නේ? උදවුවක් ඕනේ ද? "

" හ්ම්... එහෙනම් මම මස් එක බලනකන්, ඔයා මේ දඹල ටික කපන්න."

~ අම්මා එහෙම කියන ගමන් ඊට ටිකක් එහා ලිපේ තියෙන මස් හොද්ද බලන්න යන අතරේ අමන්දා අම්මා තියලා ගිය පිහිය අරන් හරි අම්මේ කියන ගමන් දඹල කපන්න ගත්තා. ~

- අම්මා -

" මස් හොද්දයි, පරිප්පු හොද්දයි හරි, දඹල එක තෙල් දාමු, තව පපඩම් බදිනවා. ඒ ඇති වෙයිද? තව කොහිල තියෙනව. හදන්න ද? "

- අමන්දා -

" නෑ නෑ මේ ඇති. කොහිල එපා අනේ. ඒවාට මම ආසත‍් නෑ, අශේන් ආසත‍් නෑ."

- අම්මා -

" ඔයා කැමතිද නැද්ද කියලා මම ඇහුවේ නෑනෙ. අර කොල්ල කොහොම කනවද දන්නේ නෑනෙ. "

~ අමන්දා බොරුවට ඔරවන ගමන්,

"එයා කන්නෙත‍් නෑ.
අනික එයා එහෙම කන්න හොයන කෙනෙක් නෙමේ අම්මේ, එයාට බලෙන් කැව්වොත් තමයී ඉතින්. "

🌷💞 BOSS 💞🌷 [ When There Is Love , It Finds A Way ]  _Amanda 2_Where stories live. Discover now