Tezgahtaki iki birayı açarken, mutfağın kapısından beni izleyen birini hissettim. Dudaklarım yukarı kıvrıldı. Başımı çevirip baktığımda ellerini göğsünde bağlamış, kapının kenarına yaslanmış beni izliyordu. Çatışmada yardımcı olduğum kahverengi gözleri olan adam...
“Evin güzelmiş..” dedi.
Yanına gidip biranın birini ona uzattım. Gözlerine baktım.
“Davetsiz misafir sevmem.” dedim kaşımın birini kaldırarak.. Yanından ona temas ederek geçip salona ilerledim.
“Numaran yoktu olsa arayacaktım..” dedi arkamdan gelirken alaylı ses tonuyla.
“Evimi bulup numaramı bulamaman ne büyük talihsizlik böyle!” dedim imalı şekilde..
“Kör talih işte!” sırıttı ve diğer koltuğa oturup ayaklarını sehpaya uzattı. Birasından bir yudum aldı.
“Birşey bulabildin mi bari” dedim.. Herşeyi muntazam sakladığım için hiç birşey bulamayacağından emindim..
“Pek sayılmaz. Ama lüks bir ev, gerçekten güzel para kaldırmışsın.”
“Evden çıktığımdan eve girene kadar sürekli değişik kişiler ve araçlar ile takip edilmemin, üstelik evime geldiğimde evimin içinde seni bulmamın açıklamasını takriben kaç dakika sonra yaparsın? Ben biraz meraklıyımdır da, o kadar bekleyebilir miyim bir düşüneceğim.” dedim gülümseyerek.
Takip edildiğimi anladığıma şaşırmıştı. Muhtemelen dikkatli biri olduğum için üst üste uyarı yaparak göndermişti adamları ama şaşkınlığı çokta uzun sürmedi.
“Bize ait yasa dışı bir maddeyi gördün. Tabi ki kontrol edeceğim...”
Bıkkınlıkla nefes verdim.
“Emniyete gidip ispiyonlarım diye düşünüyorsan eğer yapsam bile bulunduğum durumdan ötürü güvenilir değilim pek ciddiye almazlar yani rahat ol. Hatta üstüne 'ortağı mıydın hayırdır?' bile diyebilirler. Niye yapayım?”
Biraz düşündü. Mantıklı geldi sanırım yüz ifadesi yumuşadı..
“İş bulabildin mi?”
“Bugün birkaç yere cv bıraktığımı adamların söylemiştir zaten.”
“Söylediler. Ama senin kalibrende bir eski polise göre basit işler.”
“Napalım abeyy ekmek parası!” dedim alaylı biçimde gülerek.
“Yaraların nasıl oldu?” dedi.
“Daha kötülerini de gördüm. Sorun yok.” dedim.
“Hala orda neden bize yardım ettiğini anlamadım.”
“Ben yardım sever biriyim.” dedim alaycı bir gülümseme ile..
“Sana iş teklifi yapmaya geldim.”
“Bu kadar çabuk mu?”
“Senin yeteneklerinde birini bulmak bizim için çok zor. Bulmuşken kaçırmak istemedim.”
“Siz kimsiniz ponçik!”
Sinirle kafasını salladı.
“Hep böyle dalgacı mısın?”
“Yess bebeğim. Beğenmiyorsan kapı orda..”
“Bizim kim olduğumuzu öğrenirsin.” dedi elindeki kartı sehpanın üzerine bıraktı. “Yarın gel” dedi.
Kartı elime alıp baktım. Gece kulübüne ait adres bilgisi yazılıydı.
Ayağa kalktı çıkmak için yürürken seslendim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FEDA +18
Fiksi RemajaEllerim arkadan sandalyeye kelepçe ile bağlanmıştı.. Az önce dövüştüğümüz için ikimiz de yara, bere ve kan içinde kalmıştık. Kaybeden bendim ve birazdan beynimi dağıtacak kurşunun tenimi delip geçeceğini bildiğim halde düşmanıma gülümseyerek bakıyor...
