FEDA +18

13

Plan yapmam gerektiğini bildiği için Okan benim evime gelmemişti. Gecenin ilerleyen saatlerine kadar düşündüm. Düşündükçe boğuldum.

Yarın bu işi iyi yada kötü bir şekilde bitirip burdan ayrılmalıydım. Tercihim tüm verileri alarak ayrılmaktı fakat kafamda kurduğum hiç bir plan maalesef olumlu sonuçlanmıyordu..

Dönüp durmaktan perişan ettiğim yataktan kalktım. Saat sabah dörde geliyordu. Üzerimi giyinip evden ayrıldım ve kendi evime doğru yola koyuldum.

Evime geldiğimde rutin güvenlik kontrollerimi yaptım ve evime halen benden başkası girmemişti. Akıncı’nın aklına burayı kurcalamak neden gelmiyordu? Kızı olduğumdan şüphe ettiğinde aslında ilk araştırması gereken yer burasıydı. Hiç birşey olmasa bile tanımak için bunu yapmalıydı. Bu kadar derdin arasında kendime düşünecek önemsiz konular bulduğum için alkışlamak istedim kendimi...

Arka odadaki gizli yerime geçip bilgisayar ve iletişim sistemlerimi açtım. Aslında en üst rütbeli operasyon amirim ile irtibat kurup ona danışmalıydım. Bunun için de güvenli iletişim kitimi kullanmam gerekirdi fakat bu saatte ona ulaşamazdım. Mecburen Şef ile görüşmeliydim. En azından benden şu aşamada ne beklediklerini öğrenmeliydim.

İletişim kutusuna bilgi notu ekleme kodunu girdiğimde çok geçmeden bilgileri aktardığım havuzun ekranı açıldı. Şuan karşımda ekipten biri olmalıydı ama kimdi bilmiyorum.

“Deneyler yarın kaldığı yerden tekrar başlayacak. Yeni denekler yarın tesiste hazır bulunuyor olacak. Saat yada transfer bilgisi yok!!” yazıp yükledim. Ek kısmına ‘bilgi almak istiyorum!' yazdım.

Birkaç saniye içinde bilgi almak istediğim konu için ek sayfa açıldı.

“Akıncı birkaç gün içinde kimliğimi öğrenebilir. Yarın verileri almak için tesise gideceğim fakat yaptığım planlar maalesef olumsuz! En yüksek başarı şansım yüzde 30! Yakalanırsam beni çıkarma planınız nedir?”

Bir kaç dakika herhangi bir yanıt gelmedi. Muhtemelen benimle iletişim haline olan kişi ekipteki diğer arkadaşlardan biriydi. Ve şuan Hakan abiyi sisteme dahil etmeye çalışıyordu. Bir süre beklediğimde yanıt geldi.

“Böyle bir plan yok!!”

Gözlerime inanamadım. Bu saatte okuduğumu anlayamadığımı falan düşünüp tekrar tekrar okudum. Nasıl böyle bir plan yok!!

“Yakalanırsam orda kalmaya devam edecek miyim?!”

Hemen yanıt geldi.

“Bunun senin güvenliğin açısından tehlikeli olduğunu düşünmüyoruz! Eğer senden haber alamazsak yakalandığını düşünüp gerçek kimliğini ifşa edeceğiz. Böylelikle sana zarar vermeyecektir..”

Yanıt yazmadım çünkü sinirden kendi kendimle bile konuşamadım. Evet bu durumları hep birlikte değerlendirmiştik. Her durumu konuşmuştuk fakat benim kesinlikle istemediğim ve onlara koyduğum tek şart, her durumda şuan ki kimliğim ile yaşamak istediğimdi. Bunun için ellerinden geleni yapacaklarının sözünü vermişlerdi!! Şuan eski kimliğimi ifşa etmekten söz edilmesi beynimi alev alev yaktı. Uzun süre birşey yazmadığım halde iletişim ekranını kapatmadığım için karşımdaki kişi sessiz tepkimi anlamış olmalıydı.

“Bu karar benim yada ekibinle ilgili değil. Verileri elde edersen sadece, ordan seni çıkartma emrimiz var. Bunun dışında yakalanırsan güvende olman için tek seçeneğimiz kimliğini ifşa etmek. Konuyla ilgili başka emir yok! Kolay gelsin!”

Sinirle sertçe laptopu kapattım. Olduğum gizli yerden odaya çıkıp salona geçtim ve koltuğa uzandım. Gözlerimi kapattım düşünmek istedim ama yine düşünemedim. Elime telefonumu aldım ve şuan sadece bana güç verebilecek tek kişiyi aradım. Saat itibariyle uykulu bir sesle açtı telefonu..