SINFUL AFFINITY (completed)

PT. 28

Lumipas ang gabi at sumunod ang bagong umaga. Nagising si Elaine dahil sa ingay na nagmumula sa mismong kuwarto niya. She tried to go back to sleep and ignore it, but the noise can't restless. Napipilitan siyang bumangon para tingnan kung ano ang ganap kung bakit ang ingay eh napaka-aga pa naman.

She squeezed her eyes in order to visualize the surroundings well, and there she found out na ang pinagmulan ng ingay ay ang iilan sa mga katulong na naghahalungkat sa closet niya. Kinukuha ang damit at isinisilid sa maleta.

What maleta?! Did her father ordered these maids to pack her things para palayasin siya sa mansion?!

She panicked at napabalikwas kaagad sa pagkakaupo. "What are you doing with my things?" she isn't that rude, kaya't minainam niyang magtanong ng mahinahon para maiwasan rin na magulat ang mga ito.

"Good morning, young miss! Uh, pasensya na po kung nagising kayo dahil sa'min." pahayag ng isang katulong at nahihiya na nagkamot sa batok.

"It's so early in the morning, bakit niyo pina-pack ang mga gamit ko? Hindi naman ako aalis." Aniya habang nagtataka pa rin.

"Eh kase po ma'am..." nagpapaliwanag na sa kanya ang isa sa dalawang katulong ngunit hindi natuloy nang biglang bumukas ang pintuan ng kuwarto niya at pumasok roon ang kanyang ama.

"Ako ang nag utos sa kanila na gawin ito." Seryoso ito sa pagpapaalam sa kanya.

Naestatuwa sa kanyang kinatatayuan si Elaine. What's the meaning of this? Hasn't she made things clear with her father last night? How come na naging ganito?

Ang pakiramdam niyang pagkagulat, takot, kaba at pagkakataranta ay nag ha-halo-halo she couldn't think straight and was taken a back from something unknown!

"Pero bakit dad? Hindi naman ako aalis! I'm not planning about going somewhere!" she reasoned out. But her father's disappointed look was telling her to lay low a bit. Dahil ama niya ito at dapat pinaguusapan ang bagay bagay ng mahinahon. "I didn't do wrong..." she mumbled and as well as caressing her sweaty hands. Ganito siya pag kinabahan. Namamawis sa sobrang tensidad.

"Of course you haven't done wrong. Bakit ka ba natatakot?" Pagkatapos ay nagtaka na naman siya sa biglaang pagbabago ng emosyon ng kanyang ama. Just like what was going on with him?

"Pero why were you told them to pack my things?" Pang ilang beses na naman ba niya itong tinanong? Two or three times? Obviously, her dad is playing with her na siyang hindi niya naman napansin kaagad.

Lumapit ang ama niya sa kanya at pina-pat siya sa ulo. "Napalya ang unang bakasyon natin sa Boracay, and since we are home... gusto naming bumawi ni mommy mo. We allowed you to take a vacation overseas and since several holidays are coming, why not travel and have fun?"

Kung kanina man ay kinakabahan siya, ngayon naman ay parang napalis ata ang pangamba niyang 'yun at napalitan ng excitement. Her eyes was telling her dad of how much he made her happy with a great surprise. It sparkles. Tiyaka mahilig siyang mag travel. Pangarap niyang makakapagbyahe sa iba't-ibang lugar. Lalo na sa ibang bansa. To explore the different cultures, specialty and trendy spots. Kasamaang palad, dalang lang niya 'yun nagagawa kase parating wala ang mga amagulanag niya. Hawak kase nito ang mga credentials niya pati pera ay mino-monitor. Hindi siya basta-basta makakaalis without their permission. Daig pa niya ang preso.

Pero nang magtagal nasanay na rin naman siyang mag stay sa bahay. Hindi naman ganoon na preso siya kase may kasama naman siya. Especially her cousin, Hanz.

Geez, Hanz na naman. Can't she just forget about him kahit isang araw lang? Dahil dito para na siyang paranoid kakaisip ng kahit ano-anong bagay na maaaring ikinagagalit o ikinadi-dismaya ng mga magulang niya.