"အကိုေလး အကိုေလး..."
"ဘာလဲ?..."
ကုေဋ အဝတ္ျခင္းကိုကိုင္ၿပီး အေပၚထပ္ကဆင္းလာေတာ့ ျပည့္ဝနဲ႔ဆံုေလသည္။
"အဲ့တာဘာလုပ္မလို႔လဲ?..."
"ဘာလုပ္ရမွာလဲ?...
ေလ်ွာ္ဖို႔ေပါ့ ဥမၼာတို႔ကိုသြားေပးမလို႔..."
"ေန ေနဦး..."
သြားဖို႔ျပင္ေနတဲ့အကိုေလးရဲ႕လက္ကို သူအတင္းဆြဲထားလိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ?..."
ဘာျဖစ္လို႔လဲဟုတ္လား...
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဥမၼာကအကိုေလးကိုယံုထင္ေၾကာင္ထင္လိုက္ထင္ၿပီး မဟုတိတန္းလ်ားေတြေလ်ွာက္ဖြေနလို႔ေပါ့...
ဘာတဲ့ အကိုေလးကပဲသူ႔ကိုလိုက္ၾကည့္တ
ယ္ျဖစ္ရဦးမယ္...
"ေပး ေပး ကြၽန္ေတာ္သြားပို႔ေပးမယ္..."
"ရတယ္ ငါသြားေပးလိုက္မယ္..."
"ရပါတယ္ဆို ကြၽန္ေတာ္သြားေပးလိုက္မယ္..."
ကုေဋကလည္းအဝတ္ျခင္းကိုဆြဲထားသလို ျပည့္ဝကလညိး အဝတ္ျခင္းကိုဆြဲထားသည္။
"ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ?..
ဒီေန႔မွဘာလို႔သြားေပးခ်င္ေနတာလဲ?...
မင္းဥမၼာကိုမ်ားႀကိဳက္ေနသလား..."
"ဟမ္! ကြၽန္ေတာ္ကဘာလို႔ႀကိဳက္ရမွာလဲ?..."
"ဒါဆိုဘာလို႔သြားေပးခ်င္ေနတာလဲ?...
မင္းဘာေတြေတြးေနတာလဲ?..."
သူ႔ကိုမယံုသကၤာျဖင့္ၾကည့္ေနတဲ့အကိုေလးကိုျပည့္ဝဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။
ဥမၼာက အကိုေလးသူမကိုႀကိဳက္ေနပါတယ္ဆိုၿပီးသပုတ္ေလလြင့္လိုက္ေျပာေနတယ္ဆိုတာ ျပည့္ဝဘယ္လိုေျပာရမလဲ?...
အကိုေလးကမ်ားသူ႔ကိုလိုက္ၾကည့္ေနတယ္ျဖစ္ရတယ္...
အကိုေလးကိုေျပာတာကိုေတာ့ သူမခံနိုင္ေပါင္...
"အကိုေလးေညာင္းမွာစုိးလို႔ပါ...
ေပး ကြၽန္ေတာ့္ကို..."
"မေပးဘူး..."
"အကိုေလး ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ?...
ကြၽန္ေတာ္သြားေပးေပးပါမယ္ဆိုမွ..."
ျပည့္ဝ အဝတ္ျခင္းကိုအျမန္ဆြဲလုလိုက္ၿပီး အိမ္ထဲကေျပးထြက္လာခဲ့သည္။ အေနာက္ကေနအကိုေလးလိုက္လာတာသိေပမယ့္ ျပည့္ဝအျမန္ပင္ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။
