"ျပည့္ဝ အကိုေလးကုေဋေခၚေနတယ္....."
မီးဖိုေဆာင္ထဲတြင္ အသီးအ႐ြက္မ်ားလွီးေနသည့္ ျပည့္ဝတို႔အဖြဲ႕အားၾကားေအာင္ေအာ္ၿပီးထြက္သြားသည့္ ေမာင္အုန္း....
"ဖိုးခ်မ္း မင္းသြားလိုက္..."
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚတာမွမဟုတ္ဘဲ...
ကိုျပည့္ကိုေခၚတာေလ သြားလိုက္ေပါ့...
မေန႔ကညေနကလည္း မသြားဘူးမလား...
သြားလိုက္ဦး..."
"မသြားခ်င္ပါဘူး မင္းသြားလိုက္စမ္းပါကြာ...
ဘာခိုင္းမလို႔လဲမသိဘူး..."
"မသြားဘူး..."
"ရတယ္ ဟိုေန႔ကမင္းအတန္းမတက္ဘဲရုပ္ရွင္သြားၾကည့္တဲ့အေၾကာင္း အကိုေလးဓနနဲ႔သြားတိုင္မယ္..."
"ကိုျပည့္!...
ဟြန္း သြားမယ္ သြားမယ္.."
နႈတ္ခမ္းႀကီးစူၿပီး ခ်က္ခ်င္းေကာက္ထသြားသည့္ဖိုးခ်မ္း...
အကိုေလးဓနနဲ႔ၿခိမ္းေျခာက္ရင္ ဒီေကာင္ေၾကာက္သားပဲ...
သူကေတာ့ ကုေဋဘုန္းျပည့္ဆီသြားဖို႔အစီအစဥ္မရွိပါ။ မသြားခ်င္ဘူး ကုေဋဘုန္းျပည့္ဆီမသြားခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရင္းခိုင္ခိုင္မာမာလည္းသူ႔မွာမရွိ။ သူသိတာက သူမသြားခ်င္တာပဲ။
ျပည့္ဝအစားထြက္လာရသည့္ ဖိုးခ်မ္းကေတာ့ ျပည့္ဝမဟုတ္ဘဲသူေရာက္သြားရင္ အကိုေလးကုေဋေအာ္ေတာ့မွာသူသိေနသည္။ က်စ္ အဲ့ေန႔ကဘာလို႔အတန္းေျပးခဲ့မိပါလိမ့္...
ဖိုးခ်မ္းအိမ္ထဲေရာက္သြားေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ၿပီးစာဖတ္ေနသည့္အကိုေလးကုေဋကိုေတြ႕ရသည္။
"အကိုေလးကုေဋ..."
သူေခၚလိုက္ေတာ့ သူ႔အားတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး သူေခၚထားသည့္လူမဟုတ္ေတာ့ ကြၽတ္သပ္ကာ စာအုပ္ကိုခ်ၿပီး မတ္တပ္ထရပ္ေလသည္။
"ဘာလို႔မင္းလဲ?..."
"ကိုျပည့္ကမအားလို႔ပါ အခုသီးစံုဟင္းခ်က္ဖို႔အတြက္အသီးအ႐ြက္ေတြလွီးေနလို႔ပါ..."
"ဒါဆို မင္းကအားေနတာေပါ့..."
"ဗ်ာ......."
ဘာလို႔ ေမးခြန္းကိုမေျဖတတ္ေအာင္ေမးရတာလဲ?...
