"အြန္း.........
အကိုေလး လႊတ္ေပးပါ...
ေစာေစာထၿပီးခ်က္ျပဳတ္ရဦးမွာေလ..."
"အိပ္ခ်င္ေသးတယ္..."
"အိပ္ေနေလ ဘုန္းဘုန္းေတြကိုဆြမ္းေလာင္းဖို႔အမွီထခ်က္ရမွာေလ..."
"တစ္ေန႔ေလးပဲေလကြာ...
ညကအလုပ္ေတြမ်ားလို႔ကိုယ္အိပ္ယာဝင္တာေနာက္က်တယ္ေလ အခုအိပ္ခ်င္ေနေသးတာ...
မင္းကိုယ့္ေဘးမွာမရွိရင္အိပ္ေပ်ာ္မွာမဟုတ္ဘူး..."
"အပိုေတြ...
အရင္ကလည္းတစ္ေယာက္တည္းအိပ္ေနက်တာကို..."
ရင္ဘက္ကိုခပ္ဖြဖြထုၿပီးေျပာေတာ့ အစ္ကိုကမ်က္လံုးမွိတ္ထားရာကၿပံဳးကာ သူ႔ကိုလည္းတင္းေနေအာင္ဖက္ထားသည္။
"အိပ္ေပးေနာ္..."
"အင္း အခုမွထရင္မွီမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး...
ဒီေန႔hotelသြားရဦးမွာလား..."
"မသြားရဘူး သြားလည္းမသြားခ်င္ဘူးဒီလိုပဲဖက္ထားခ်င္တာ..."
"က်စ္ အပိုေတြေျပာၿပီ..."
ျပည့္ဝက်စ္စုပ္ျခင္းကစိတ္မရွည္လို႔မယံုလို႔မဟုတ္ ကုေဋ႕စကားကိုရွက္တာေၾကာင့္ ရွက္ရမ္းရမ္းေနျခင္းသာ။
"ညက်ရင္ ဓနေမြးေန႔ပါတီသြားရမယ္..."
"အကိုေလးဓနကအိမ္မွာမလုပ္ဘူးလား..."
"တခါမွမလုပ္ဘူး အရင္နွစ္ေတြကကိုယ္မသြားခဲ့ဘူး ဒီနွစ္ေတာ့သြားမလားလို႔...
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္သူနဲ႔ကိုယ္ကညီအစ္ကိုေတြပဲမလား..."
"ေဟ......ဒီေန႔မၾကားဖူးတာေတြၾကားေနရတယ္ ထီထိုးရမယ္..."
"အင္း ထိုးလိုက္...
ေပါက္ရင္ကိုယ့္ကိုတင္ေတာင္း..."
"ဟြန္း အကိုေလးကိုနိုင္ေအာင္မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး..."
"အဟင္း......"
ကုေဋစိတ္လိုလက္ရရယ္ကာ ျပည့္ဝကိုလည္းတင္းေနေအာင္ဖက္ထားသည္။ ျပည့္ဝျပန္အိပ္ေပမယ့္ ဘယ္လိုမွအိပ္မေပ်ာ္။ အစ္ကိုေလးရဲ႕အသက္ရွဴသံတိုးတိုးကိုၾကားရသည္။
"အကိုေလး..."
"အင္း..."
"အကိုေလး ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာၾကည့္ၿပီးႀကိဳက္ခဲ့တာလဲ?...
အကိုေလးအေနအထားနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ထက္အစစအရာရာသာတဲ့လူေတြေဘးမွာရွိရက္နဲ႔ကို..."
