Beyaz Kürklüler

#57#

Mayis ayı kaosunu atlattım ve şuan arafta gibiyim.

Yeni bölüm aşkımıza...

__________^-^__________

"Özür dilerim... Özür dilerim... Özür dilerim..."

Soguk ve karanlik boşlukta kelimeler havada asılı kalıyordu sanki. Ağlama ve hıçkırık sesleride kelimelerle beraber yok olup gidiyordu.

Yerde duran ve aglamaktan gözleri ve burnu kızarıp şişmiş olan küçük bir kız vardi. Su icmediginden sesi kısılıp gitmişti ve aglamaktan harap olmuştu ama yinede cenin pozisyonunda yatarken özürlerine devam ediyordu durmadan. El ve bacaklarinda kurumuş kan izleri vardı. Ve yenileride eklenmişti bir kac saat önce.

Ve el ve ayak bileklerinde ise eskilerden kalma halat veya benzeri bir seyle bağlanmış olduğunun kanitlari vardı. Simdi ise o izlerin yerinde prangalar vardı.(umarım yazımını düzgün yazmışımdır)

Zincirler ucu görünmeyen karanliga doğru ilerliyordu.

Küçük kız durmadan özürlerine devam ederken onu izleyen gözleri fark etmemişti.

O gözler kapinin pervazının oradan küçük kızı izliyordu karanlik olmasina ragmen sakin bakan gözleri karanlikta onu secebiliyor gibiydi.

Gözleri sakindi ama düşünceleri gözleri gibi degildi. Tüm yasadigi şeyleri bir seylerden cikartmak istiyordu. Sanki ise yararmış gibi.

Yavaş adımlarla kiza doğru yürüdü. Kiz aglayislari arasinda ve özürleri arasinda yinede o tanıdık ayak seslerini fark etmis bu seferde yalvarmaya başlamıştı.

"Lütfen... lütfen yalvarıyorum canim yanıyor... canimi yakmayın lütfen..."

Can yakmak nedir anlamini bilmiyordu. Duyduğu seyleri kullanırdı genellikle çünkü duyduklari dışında yeni seyeler öğrenmemiş ve öğretilmemişti. Ne denirse ona uyan minik bir köleydi sadece, onlar için.

Genç adam kıza 2 adım kala durdu ve yerdeki zinciri eline aldı. Ve hiç umursamadan sertçe çekti.

Küçük kız zincirin aniden çekilmesiyle, zincile beraber minik vücudu adamın onundeydi artik ne yapacagini bilemiyor sadece yere bakiyordu göz yaşlarından göremediği yere...

Genc adam ne kadar acimasız olsada bu sefer kızın sersemlemesine neden olacak kadar şefkatliydi. Kız sefkat ne demek bilmiyordu.

"Arisa... ağlama artık..." dedi genç adam sakin sesi ile.

Küçük kız adamın ilk defa böyle bir ses tonunda konusmasina cok fazla şaşırmıştı. Çünkü bu ses tonunu daha hic duymamıştı. Ve daha cok korku onu sarıp sarmalamıstı.

Düşlerinizdeki bahçelere...