Beyaz Kürklüler

#50#

Biri, Konseye doğru ilerleyip kulaklarına bir şey söyledi. Bir yaratık gibi bir şey koşarak biz kurtlara koşuyordu. Oha bu...

---
Sude

Gözlerimi açtığımda. Karanlık bir yerdeydim. Ama ben karanlıktan korkardım. Nefes alışverişlerim hızlandı. Bir yandan buradan çıkmaya çalışıyor ve bir yandan da buranın karanlık olmadığını düşünmeye çalışıyordum. Ama olmuyordu.

Üstümde bulunan tahta parçasına yumruk atmaya falan başladım. Bu bir kapaktı. Bir de ayağımla atmaya çalıştım. Ama dizimi bile bükemiyordum.

Çok acıkmış ve susamıştım. Bayağı debelenmelerim sonucu tahta hafif açıldı ve iceriye toprak dökülmeye başladı. Aman Allah'ım ben nasıl bi yerdeyim böyle.

Üstümde ki tahtaya tekmelerimi attıkça iceriye toprak doluyordu. Yüzüm, vücudum her yerim topraktı. Son bir kez daha tekmeyi salladığım da tahta açıldı. Ve tüm her yerim toprak oldu. Dısari ya çıkıp sakinlesmeye başladım. Hava kararmıştı. Nefes alışverişlerim düzene girdiğinde nerede olduğuma baktım.

A-ama burası mezarlık nasil bir yere düştüm Allah'ım ben. Benim burada ne işim var ya. En son şeydeydim. Şeyde nerdeydim ben ya.

...

Sude'nin gözlerinin önüne vampir okuluna avcıların saldırma günü geldi. Bir an tüm vücudu titredi. Tüm kareler beynine hücum etmisti.

Hatırladıklarını bir anlık boşverip açlığını yitirmek için harekete geçti. Ormanda koşarken önüne hayvan, insan ne gelirse kanının son damlasına kadar içip orada bırakıyordu.

Vampir duyuları yakınlar da bir çok insanın bulunduğunu haber eder gibiydi. Oraya dogru vampir hızıyla gitti. Insanlar ondan kacisiyordu.

.....

Sıla

Sude etraftaki büyücü ve kurtlara dogru vampir hızıyla koşuyordu. Üstü başı kandı.

Sıla; E-emre sude bu durdurmamız lazım yoksa herkesin kanını içecek.

Biz daha harekete geçemeden onu biri durdurmuştu. Sudeye sarılıp kendini feda eden kişi şeydi. Neydi bu çocuğun adı. Hah hatırladım. Ismi...