Beyaz Kürklüler

#69#

Yeni bölüm bekleyenlere özel bölüm;)

__________^-^__________

(Sıla)

Yavas yavaş bilincim yerine gelirken gözlerimin önünden bir karartı geçti, hemen gözlerimi açmıştım.

Çok şiddetli rüzgar esiyordu ama bulunduğum alana etki etmiyordu sanki.

Az önceki karartıya bakınca gökyüzünde uçan bir şey olduğunu görmüştüm. Ama kuş mu yoksa bir ejderha mı ayırt edememiştim.

Uçan şeye uzunca bir baktıktan sonra dediğim cümle tekrar aklımdan geçmişti.
Kuş mu yoksa bir ejderha mı...

Siktir! Ejderha mı?

Gökyüzünde ki uçan şeyi bir süre daha izlemiştim. Bulunduğum şeyin üzerinde uçuyor ve sanki kara bulutları çekiyordu. Bir zaman sonra ağzından ates püskürtmüs ve acı dolu çığlıklar kulaklarıma ulaşmıştı.

Şuan bulunduğum ortama rüzgar bile etki etmediği için nerede olduğumu öğrenene kadar burada kalmaya karar vermiştim. Gözüme güvenli gelmisti.

Şimdi diyebilirsiniz belki sen cesurdun sonuçlarını bilerekte olsa yapardın yine bir şeyler.

Ama şuan durum cok daha farklı ve sonuçlarını tahmin edemiyordum.

Sağ tarafımda bulunan duvar betondan iken solumda bulunan ise sarmaşıklarla doluydu. Icerisinde yasayan hayvanların olduğunu görebiliyordum.

Bir kac adımda sarmaşıklı duvarın dibinde bitmiştim.

Bulunduğum alandan cesaret alarak elimi uzatmıştım sarmaşıklara doğru; güçlü bir elektrik akımı elimden koluma ve oradanda vücuduma yayılmıştı.

Aynı sobaya elimi değdirip ,sıcaklık elimi yakınca hızla elimizi çektiğimiz gibi, elimi çekmeme rağmen çoktan elektrik vücuduma yayılmıştı.

Kurt olduğumda olan kalın kürküm insan oldugumda olmasa bile yinede bu gibi durumlarda yine etrafımı sarıyor -kürk olarak değil- ve en az acıyla kurtulmamı sağlıyordu. Ama bu sefer  o elektriklerin ne kadar güçlü olduğunu anlamami sağlamıştı.

Elektriklerin etkisiyle buraya gelmeden önce yaşadığım her sey gözümün önünden geçmiş ve yine bayılacağımı anlamıştım. Vücudum yere düşerken hic bir şey yapamamıştım çünkü coktan vücudum kitlenmisti.

Sonrası karanlık...

_____________________

Bir çocuk hızla arkasından gelen şeyden kaçıyordu.

Önüne çıkan engellerden atlıyor, eğiliyor veya elindeki ağır kılıçla düşmanlarını eziyordu.

Yüzünde ne bir acıma  belirtisi  ne de üzülme yoktu. Soğukkanlılıkla önüne çıkan her seyi bir kıyma gibi eziyordu. Ezdiği şahısların bazılarının hazinelerini sağlamsa çoktan çocuk tarafından alınmıştı bile.

Ağır kılıç kullandığından hızı düşük olmasi gerekirken o, daha rakibi onu fark edemeden ışık hızına yakın bir hızla rakibini eziyordu.

Geçtiği yerlerde kan gölleri, kıyafet parçaları ve kalmışsa da kemik parçaları vardı. Kanın kokusu tehlikeli yaratıkları çekmekteydi fakat canını seven o tarafa yaklaşmakta çekinmekteydi.

Cocuk uzaklaştıktan sonra anca yemek yemeğe başlamışlardı.

"RAI!!!"

Çocuk sesin geldiği yere -sola- bakmıştı. Bir oğlanda onla beraber önüne çıkanları biçiyordu ama seslendiginde dikkati birazcık dağılmış olacak ki arkasindan gelen, kendisinden 3 kat büyüklükte sol tarafindan gelen  gergedani fark etmemisti.

Cüssesinden dolayi fark edilmesi kolay olsada dikkat dağınıklarıyla fark etmek pek mümkün olmuyordu. Bu nedenle  oğlan gergedani fark etmemişti.

Düşlerinizdeki bahçelere...