Beyaz Kürklüler

#49# Tören

Bana görecuzun bir aradan sonra yeni bölüm.

Iyi Okumalar...

Şu tören adı altında yapılan ayin gerceklestirilecek bugün ve şuan yataktan kalkıp oraya gitmeye üşeniyorum. Şehrin sınırında ki ormanda yapılacakmış. 1,5 saatim kaldı.

Aylin; Seni ne kadar göndermek istemesem de kalkacak mısın zor mu kullanalım?

Sıla; hiç biri desem.

Tam tamına 2,5 haftadır bu sürüyle kalıyordum.

Bana verilen kıyafetleri giyerek aşağıya indim. Kahvaltıyı yapmıştık. Herkes koltuklarda yerleeinde konuşuyorlardı.

Melih; Planın ne?

Sıla; Yok.

Ahmet; Nasıl yok?

Sıla; Bildiğin yok işte olayları akışına bırakacağım.

Aylin 'bundan olmaz' bakışı atarken digerleei de onu takip etti. Bense göz devirmekle yetindim.

---
Ormanda son hız tek başıma kurt formum da koşuyordum. Sehrin sınırına varmak üzereyken, ağaç kütüğüne takılarak yeri boyladım.

Of boynum acıyor. Derim soyuldu sanırım. Kafamı kaldırdığım da herkesin bana baktığını gördüm. Sanırım rezil oldum. Toparlanıp boş olan bir yere geçtim ve orada beklemeye başladım. Tüm gözler baska tarafa döndüğün de, rahatlamıştım.

Yaşlarının kaç olduğunu bilmediğim fakat bayağı yaşlı olana kişiler vardı. Sanırım konseyi bulmustum.

Herkes onların geçmesi icin yol açtıklarında konsey kendilerine ayrılan sandalyelere geçtiler

Liderleri gibi gözüken yani ortada oturan kişi konuşmaya başladı.

-Herkesi burada görmeyi beklemiyorduk. Hoşgeldiniz. Bugün burada toplanma amacımızı herkes bilmekte. Bu ayi- yani törende yeni arkadaşlıklar kurulacak, yani kişiler tanınacak. Öncelikle kendimi tanıyayım ben nesillerdir yaşamış olan büyücü locas. Ve bu sağım da oturan kişi yarı vampir kurr melezi olan Abel ve son olarak cadı Vailant. Sizleri burada topladık. Buraya gelen hiç kimse bu ayin bitmeden buradan ayrılamaz.

Bunun ayin olduğu cok belliydi zaten.

- Kaçmazsınız. Çünkü etrafinizda büyülü bir aura çevrili. Bu ayinin amaci sizlerin konsye bağlıliginiz tazeleyecegiz. Karşı çıkan var mı? Çoğu kişi ağzını açmakicin uğraşsa da auralari bunu engelliyordu. Şu an burada ki kimse benim auralara ve büyülere karşı koruma kalkanımı bilmiyor. Şimdilik bilmeseler de olur.

- Biz de öyle düşünmüştük.

Emreler yanıma geldiler.

Emre; böyle bir şeydenhaberimiz yoktu. Kurtulmamız lazim dedi, aklından.

Sıla; Sabredelim birazcık. Neler olacak merak ediyorum.

- Ayinimiz başlasın.

Ne güzel ayin de başlıyor. Az daha beklememiz lazım. Azıcık daha. Ama nasıl kurtulacağız? Orası muamma.(böyle mi yazılıyor. Hatırlamıyorum. Yanlışım varsa kusura bakmayın.)

2 saat sonra

Herkes ellerinde sopa gibi şeylerle dua ediyordu sırayla. Daha bize sira gelmemizdi. Biri, Konseye doğru biri ilerleyip kulaklarına bir şey söyledi. Bir yaratık gibi bir şey koşarak biz kurtlara koşuyordu. Oha bu...