Beyaz Kürklüler

#58#

Genc adam "Arisaa... " dedi ve cebinden şınkırtısı duyulan anahtarları çıkardı.

Küçük kız zinciler yerine baska seyle baglanacagini düşündü çünkü 2-3 yıl kadar önce yine aynı genç adam ona seslendiği isimi uzatarak söylemiş ve anahtar çıkarmıştı yine.

Sonra o halatlardan kurtulduğuna sevindigine pisman olmuştu. Kız korkudan yerine sinmişti fakat bu sefer geriye doğru gitmeyi başarmıştı. Sonsuzluga gider gibi olan karanliga dogru geri geri ilerlemişti. En sonunda sırtı sert bir zemine çarptığında yanıldığını anlamıştı.

Bir sonsuz karanligin icinde degildi sadece ışık olmayan bir yerdeydi.

Kapidan içeriye giren loş ışık genc adamin arkasinda kalmis ve onun yüzünü gölgeler arasında bırakmıştı.

Adam bu sefer zinciri sertçe çekmedi ayaga kalktı ve yavas adımları arasında "Arisa.. benim küçük kardeşim korkmana gerek yok. Artik o zincilerden kurtulacaksın..."

Cümlesini tamamlamamasindan cok korkmuştu minik kız.

Kafasini bu sefer kollariyla siper almış ve olasi darbeye karşı kendini savunacağını fakat beceriksiz olacagini düşünmüştü. Dizlerini kendine cekmis, sırtı duvarda, oturuyordu.

Genc adam yavas adımlarıyla yaklaştığı küçük kızın yaninda varmış ve nazikce ayak bileklerini tutup prangaları elindeki anaharla açmıştı. Prangalardan kurtulan ayak bileklerini nazikçe canini yakmamaya ozen gösterip ovuyordu fakat yaralardan kaynakli kızın yinede canı yanıyordu.

Bu sefer ellerinden birini tutup prangayı sökerken kız direnmeye çalışmıştı ama cok güçsüzdü. Düzgün beslenmemis ve gün ışığı görmemişti.

Şuan 6 yaşında idi fakat bedeni yasina göre fazla küçüktü.

Genc Adam kızın iki elindeki prangaları da çözmesiyle birlikte tüm zincirleri tutup birazcik uzağa atmıştı.

Bos alanda zincilerin kirli sesi yankılanmış fakat etrafta esya olmadığında tekrar ederek ses onlar ulaşmamıştı.

"Arisaa... artık korkma bu prangalari tekrar takmana gerek yok."

- ya o halatlari?

"Hayir hayir artik onlarida takmayacagim. Baska hic bir şey artik bileklerine takılı olmayacak. Ve duzenli olarak yemek yiyebileceksin. Özgürce istedigin yere gidebileceksin benim küçük kardeşim artik korku yok. Seni evlatlik almak isteyen bir aile var. Zenginler evleri büyük ve geniş. Karanlik değil ışık var."

Küçük kız dediği seyeleri hala anlamamıştı. Bilinci yerine geldiginden beri sadece karanlik görüyordu.

Genc adam Arisayı kucagina aldı ve bulunduklari yerden cikmak icin kapiya doğru yürüdü.

"Onlar sana iyi bakacak." Dedi fısıltı ile.

Arisa dönüp o zincilere tekrar baktı. Bi köşeye atılmış ve artik karanlıkta görünmüyorlardı.

Genc adam banyoya ilerledi. Kızı küvetin içine koydu kiz gözlerinin ışığa alışmasını beklemekle meşguldü ama daha isiga alisamadan su tum yaralarina degmis ve canını cok yakmıştı. Genc adam cani yandigindan kacmaya çalışan kızı tutup tüm vucuduna suyun ulasmasini sağladı. Kiyafetlerini daha kuruyken çıkarmıştı. Kızı kuvete tekrardan oturttu ve bir eliyle su başlığını tutarken diger eliylede kurumus kan lekelerini ovaliyordu.

Su sayesinde bazi yerleri temizlenmisti temizlenmeyen yerleri sabunla yıkadı.

Düşlerinizdeki bahçelere...