0.7

5.6K 195 143
                                    

Multiye koyunca açmıyor diye buraya atıyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Multiye koyunca açmıyor diye buraya atıyorum. Gökçe'nin look

Adının Taylan olduğunu söyleyen çocuk gülerek elindeki kadehi havaya kaldırdı. Içlerinde en komik olan bu çocuktu. Geldiğimizden beridir türlü türlü şakalar yapmış çocukluk anılarından bahsederek beni kahkaha krizlerine sokmuştu.

"Bu kadehi aramıza yeni katılan Gökçe için kaldırıyorum!"dedi. Ayakta bile zor duruyordu. Hemen önümdeki kadehi havaya kaldırıp kocaman gülümsedim. Benim ardımdan sırayla oğulcan, peri ve barış da kaldırmıştı. Kadeh kaldırmayan tek kişi keremdi. Herkes kadehlerini sırayla birbirlerine tokuştururken kadehime dokunan elle duraksadım. Bileğimden narince tutmuş parmaklar elimdeki kocaman kadehe uzanıp aldı.Gülerek başımı yana doğru eğdim. Böylelikle doğrudan yüzüne bakabiliyordum.

"İçiyordum daha yaaaa..." dedim dudaklarımı bir çocuk misali büzerken. Diğerleri kendi aralarında sohbete dalmıştı çoktan... bizi duymaları imkansızdı.

"Yeterince içtin ayakta bile duramıyorsun gökçe."

"Hiç de bile yalancı. Çok da güzel durabiliyorum ayakta."

Kanıtlamak istercesine oturduğum sandalyeyi geriye doğru itip masaya tutunarak yavaşça ayağa kalktım. Masadaki birkaç göz beni bulurken hepsine öpücük atarak göz kırptım. Oğulcanın karısı olduğunu öğrendiğim Peri ona attığım öpücüğü havada yakalarken aniden göz kadrajıma giren keremle kahkaha attım.

"Aaaa seni de öpmüş oldum şimdi."

"Kim ne verdi sana anlamıyorum. Birkaç kadeh şarap insana bu kadar çarpmaz ki."

"Şarap mı? Yengeme özel karışımımızdan verdim ben." Diye araya girdi taylan. Deminden beridir bizi mi dinliyordu bu yer fıstığı.

"İyi halt ettin afferin sana bravo!"

Belime dolanan ellerle düşüncelerimden sıyrılıp beni tutan kişiye baktım. Keremden başkası değildi tabi. Masadaki arkadaşlarına eve gidecegimize dair bir şeyler gevelemiş masadaki çantamla beraber hızlıca yanıma gelmişti. Belimi saran parmaklarına baktım sakince. Çok güzel duruyordu...

"Ellerin çok güzelmiş."dedim aniden. Bakışları kısa bir süre de olsa ellerine kaymış daha sonra gülerek önüne dönmüştü.

"Benim nerem güzel mesela kerem? Bacaklarımı beğenmiyorum mesela çok ince geliyor. Belim olabilir bence. Hem sen tutunca daha güzel oluyor şuna baksana ya minnacık görünüyor."

Ne zaman geldiğimizi anlamadığım arabasının kapısını açıp bedenimi nazikçe koltuğa bıraktı. Aramızda oluşan yakınlaşma sayesinde gülümseyerek yüzüne bakmaya başladım. Elbisemin eteğini dikkatlice düzeltmiş emniyet kemerini takmaya çalışıyordu.

"Ne var? Neye gülüyorsun?"

Omuzlarımı silkip gülümseyerek bakmaya devam ettim. Benim bakmamdan rahatsız olmuşa benzemiyordu aksine emniyet kemerini takma işini ağırdan alıyordu.

ZEMİN | Kerem Aktürkoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin