My Husband/Kth

20. bölüm

Sanırım biraz daha saçmaladım.😐

Karşımdaki kocaman aileye zorla gülümseyip içeri geçtim. Taehyung tanımadığım ve daha önce hiç görmediğim insanlarla sarılıp öpüşüyordu. Kolumdan çekilerek mutfağa götürüldüm. Bu taehyung'un kız kardeşi Eon Jin'di.

" Yenge hoşgeldiniz. Seni orda öyle görünce buraya getireyim dedim. Şey bunlar halamlar kocası 3 yıl evvel vefat etti. Yurt dışında yaşıyorlardı. Bir haftadır bizler."

" Hoşbulduk Eon Jin. İyiki de getirdin. Tamam teşekkürler canım."

Oturma odasına geçtiğimde taehyung'un halası olduğunu düşündüğüm kadının yanında oturmuş Küçük çocuklar gibi saçlarını okşatıyordu. Beni fark ettiğinde yerinden kalkıp bana doğru adımladı.

" Hâlâcım bu da benim eşim Eun-Jeong. Bu da minik oğlum Hyun Su. Babacığım halaya el salla bakalım."

Hyun Su el sallayıp kollarını taehyung'a uzattı. Taehyung'un hâlâsına selam verip geri çekildim. Sanki bu evde hizmetli gibi hissettim geri çekilince. Bana bir şey emretmişte bende onu yapmak için geri çekilmişimde. Sessiz sessiz mutfağa geçip oturdum. Ne diye bir anlık öfke ile onun istediğini yaptım ki. Gelseydi tek başına. Ah ah akılsız başım ah! İçeri geçen taehyung'un annesi omzuma dokundu.

" Neden içeri geçmiyorsun? Bak nasıl da eğleniyorlar."

" Canım istemiyor. Boş oda var mı? Biraz uyusam iyi gelir belki."

" Yok be yavrum. Hepsi diğer odalara yerleşti. Bende anlam veremiyorum bu kadına neden 6 çocuk yapmışsalar."

" Anladım anneciğim. Teşekkür ederim. Şey bir şey sorabilir miyim?"

" Tâbi kızım tabi."

" Şey az önce Eon Jin bana kocasının 3 yıl önce vefat ettiğini söyledi. O zaman nasıl bu kadar çocuk oluyor?"

" Hepsinin arasında en az bir bilemedin 2 yıl var ve benden sonra evlenmiş olmalarına rağmen bu kadar çocuğa sahipler. En küçükleri 4 yaşında. Bak geliyor bu tarafa."

" Ha öylemiymiş?"

Küçük çocuk koşarak annemin kucağına atlayınca öylece baktım sadece. İçeride konuşulan konu dikkatimi çekince kulağımı o tarafa verdim.

" Hâlâcım lütfen bu konuda konuşmayalım."

" Neden? Ne var? Kızımın neyi vardı ki?"

Yerimden kalkıp taehyung'un yanına sıkıştım. Kulağının etrafında ki saçları arkaya doğru tarayıp fısıldadım.

" Eğer ki bu kadına cevabını vermezsen taehyung seni kendi ellerimle gebertirim."

Aniden dudaklarımda hissettiğim dudakları ile bakışlarımı yere sabitledim. Dirseğimi karnına geçirdim. Ne yapıyordu herkesin içinde. Az önce ki küçük çocuk bizi göstererek konuştu.

" Anne bunlar sapıklık yapıyor."

Tek kaşımı kaldırarak çocuğa ters ters baktım. Ne vardı? Neyi sapıklık? Bak velet bütün sinirimi öfkemi senden çıkartırım ha! Taehyung kolunu omzuma atıp kendine çekti.

" Hayırdır beyefendi neden sevdiğimi öpemez miyim?"

" Yok hyung ondan değil. Ablam seni kıskanıyor da."

" Ne yapabilirim? Ona bunu defalarca kez söyledim. Benden sana yâr olmaz diye. Kusura bakma halacım kızın bana layık değil"

Yok artık! Daha neler? Ne yarı kim kime yar olacakken olamamış. Cadı hala hemen burnunu soktu.