My Husband/Kth

23. bölüm final

4 yıl sonra

Eun-Jeong

Son hazırlıkları kontrol ettim ve her şey tamamdı. Hyun Su odasında olduğu için bu göbekle hiç yukarı çıkasım yoktu.

" Hyun Su anneciğim kardeşini al da gel. Dedenler birazdan burada olur."

Birkaç tıkıtrtı ve ses cümbüşünden sonra hyun Su'nun öfkeli sesi yankılandı.

" Anne! Sung-ki bey gelmek istemiyor. "

Oflayarak yavaş adımlarla yukarıya çıktım. Taehyung görse küplere binecekti. Sung-ki doğduktan sonra ev ev değil ahır. Şurayı toparla orasını dağıtsınlar. Off anam offf. Odalarının kapısını açtığımda karşılaştığım dağınıklık ile kan beynime sıçradı.

" Hyun Su! , Sung-ki! Bu odanın hali ne böyle!? Size uslu durun dedim ben! Birazdan misafirler gelecek. Ahh sizin yüzünden şurada kardeşinizi doğuracağım! Hemen hemen bu oda eski haline geliyor! Yoksa külâhları değişiriz! Anlaşıldı mı?!

" Anlaşıldı anneciğim."

" Gelip kontrol edeceğim. Eski haline dönmemişse o zaman görüşeceğiz."

Odadan çıkıp kapıyı kapattım. Merdivenlerden yavaşça inerken taehyung ile karşılaştım.

" Hayatım! Ne zaman geldin?"

" Az önce geldim de doğuracağım diye bağırıyordun. Sana bakmaya geldim. Ne oldu çiçeğim?"

" Yok bir şey. Odalarını dağıtmışlar ona kızdım. Oda oda değil çöplük gibi olmuştu. Ona kızdım biraz."

" Biraz mı? Neyse tamam konuşmayacağım şimdi ağlarsın?"

" Yani ben şimdi hep ağlıyor muyun?"

" Hayır çiçeğim, yanlış anladın. Hem annem ve babam geldi bahçedeler."

" Aa çabuk çabuk beklemesinler."

Bahçeye çıktığımızda ikisine birden sıkıca sarıldım. Çok özledim onları. Hyun Su ve sung-ki el ele beraber bahçeye gelirken onlara hitaben konuştum.

" Bazıları da çok yaramaz anneciğim. Gerçekten beni çok çok yoruyorlar. Şimdiye doğurmadığıma şükür ediyorum."

Hyun Su hemen sandalyesini çekip oturdu.

" Anne yaramaz falan değiliz. Kardeşimle oyun oynuyoruz sadece. Öyle değil mi sung-ki?"

" Ebet anci öye."

" Hiçte bile. Hep kuduruyorsunuz evde."

Hyun Su ağzını açıp bir şeyler geveleyecekken taehyung'un sert bakışları ile ağzını kapattı.

" Yavrum bunları tek başına sen mi hazırladın?"

" Babacığım ufak tefek şeyler. O kadar yorulmadım."

Hepimiz yemeğe oturduk ve mutlu mutlu yemeğimizi yedik. Sung-ki masadan koşarak kalktı.

" Çiiiiişşşş!!"

Yavaşça ayağa kalktım ve arkasına gittim. Banyoda oturmuş altındaki ıslaklığa bakıyordu. Banyoda olan kuru ve temiz pijamalarından birini aldım.

" Anne."

" Tamam anneciğim bir dahaki sefere tuvalete yetişirsin."

" Tamam."

Yere oturacağım sırada beni engelleyen kolların sahibine baktım.

" Hayatım sen geç içeriye ben üzerini yıkayıp kıyafetlerini giydiririm."