Once Upon a Lovestory (Book II)

3

JANE:

Dapat hindi ako bumaba eh! Shit! Kung kailan naman ako tatakbo, saka naman nila ako nakita.

"What are you doing here?" nakasimangot kong tanong.

Ngumiti naman saakin si Kuya. "Magpahanda lang ako ng food." tumayo siya sabay kindat saakin, patay saakin itong kuya ko mamaya.

"Ganyan mo ba iwelcome ang bisita mo Elizabeth?" nakakaloko pa niyang tanong. Ano bang pake niya sa inaasal ko.

"Wala akong balak makipagkwentuhan sayo, kaya sabihin mo na kung bakit ka napadpad dito sa Pilipinas?" inis kong paliwanag sakanya.

"I'm here because you're dad told me to be on your side. Para bantayan ka sa lahat ng bagay."

"What?! That's bullshit Howard! I'm not a kid anymore! Bakit mo naman kasi sinunod? Tauhan ka ba niya? Siniswelduhan ka ba niya! Your out of your mind! May buhay ka din sa London, may career at iniwan mo because of this?"

OA na kung OA pero, bakit ganito si Dad? Hindi ba niya alam na 20 years old na ako? Na kaya ko ng protektahan ang sarili ko.

"Enough Elizabeth! Pinoprotektahan ka lang ng Daddy mo! Don't worry on my career dahil may kumuha rin saakin dito sa Pilipinas." shit! Ano bang klaseng tao ito? Tinakasan ko na nga para hindi ako masundan tapos itong si Daddy pinipush pa saakin.

"No! Pack your things and go back to London!" utos ko.

"Sorry Elizabeth." sabi neto at tumayo at nagsimula ng umakyat ng hagdanan.

Arggggh! Nakakainis! Kailan ba ako matatahimik? Problema ko pa yan! Yup siya yun, siya yung Howard James, nagtataka kayo kung bakit siyang marunong magtagalog? Dahil half Filipino at Half British siya. Howard James dahil yun ang screen name niya dahil ang totoo niyang full name ay Zayn Alexander Jimenez.

"Bakit ka sumigaw Jane?" tanong ni Kuya. "Bakit nanligaw na ba siya sayo? I'm so happy for you Janeyyy" sapukin ko kaya ito ng matauhan.

"It's not a joke Kuya! Your better called Dad and tell him to stopped this kind of game!"

Kilala ko si Daddy, kaya niya ito ginagawa dahil alam niyang pagbalik ko ng Pilipinas ay makakasalamuha ko nanaman ang mga taong nanakit saakin. Naiintindihan kong pinoprotektahan niya ako, pero I am oldef enough para bantayan.

Beep! Beep!

From: Couz' Ella

Janeeey! Im back :) Welcome back to me! I miss you, see you later nalang mamaya sa Reunion! Mwaups! Hope to see you their. Labyo.

Darn! Ngayon pala wait I mean ngayon pala ang Reunion namin. Hayyy! Dahil nandun si Ella kailangan nandoon din ako. Hayst! Makakakita nanaman ako ng mga demonyo!

Kailangan kong makahanap ng susuotin ko dahil I'm sure bongga nanaman ang party na iyon, dahil si Franz ang nagorganize.

ELLA:

I'm so excited for our own reunion, hindi alam na sa kabilang ng pagkagalak ay siya kabila ng aking kabang nararamdaman. Malamang, dahil pag sapit ng gabi ay makikita ko na siya. Hindi ako sure kung pupunta siya, pero sure naman akong ready na ako para makita siya.

"Paano pag nakita mo dun si Lester?" agad naman akong napalingon kay Mama. "I mean, syempre imposibleng hindi kayo magkita doon diba? So paano pa nagkita kayo?"

Ano nga bang dapat kong maging reaksyon? Dapat ba maging masaya ako sa kung ano man siya ngayon? Dapat ko ba siyang iapproach? Hindi ko alam. Basta ang alam kong ready na ako.