2.bölüm

63.3K 2.3K 677
                                    

Ezgi: Şimdi benim derdim belki senin gözüne küçük gelecek ama bu umrumda değil

Ezgi: Çünkü her gün kafama takılması ve beni yıpratması çok sinirlerimi bozuyordu.

Ezgi: Anlatacak kimsem de yok anlatsam da anlayacak birisi yok

Ezgi: Bu yüzden yabancı birine yazarsam objektif bakar diye düşündüm ya da en azından beni anlar falan

Alaz: İlk olarak şunu diyeyim insanların dertlerini küçümseyen birisi değilim.

Alaz: Herkesin derdi kendine göre büyük ya da küçüktür içine girmeden olaylara derinlemesine bakamayız

Alaz: Ya da o kişinin ne hissettiğini bilemeyiz

Alaz: Şu an için yapacak bir işim yok seni dinliyorum ve olaylara objektif bakacağım söz veriyorum

Alaz: Derdini anlatıp sonra da gidebilirsin istediğin gibi

Ezgi: Teşekkür ederim

Ezgi: Beni tanımasan da böyle şeyler söylemen çok güzel bir hareket

Ezgi: Yks sınavına girdim bu sene ve ben arkadaşlarım yüzünden hiç çalışmamıştım sınava.

Ezgi: Ne bileyim hep mezuna kalırız kanka boşver kanka falan diyip durdular insan da ister istemez etkileniyor tabi ki

Ezgi: Mezuna kalmak kötü bir şey değil biliyorum ablam falan da kaldı ama yine de hiçbir şey yapmamak da vicdan azabı yükledi bana

Ezgi: Aslında çalışmama sebebim arkadaşlarım da değildi tam olarak biraz ailevi olaylar da var tabi

Ezgi: Annem ve ablamın beni sürekli ezip bir gerizekalıymışım gibi davranmalarından senden bir bok olmaz demelerinden bıktım

Ezgi: Sene başından beri bu sözleri söyledikleri için salak olduğumu kabullendim ama işin aslı öyle değil

Ezgi: Ben salak değilim

Ezgi: İlk okuldan beri çalışkan bir öğrenciyim denemelerde falan hep birinci olurdum

Ezgi: Beni çok yıprattılar ve ben bana ne yaptıklarını bilmiyorum

Ezgi: O eski Ezgi nereye gitti inan hiç bilmiyorum..

Ezgi: Ne yapacağımı da bilmiyorum sınavım da kötü geçti ki zaten mezuna kalacağımı da kabullenmiştim

Ezgi: Hiç iyi değilim gerçekten..

Ezgi: Çevremdeki insanların da geçici olduklarını yeni kavradım ve iş işten geçti bile.

Ezgi: Şimdi ben üzülmeyeyim de kim üzülsün?

Alaz: Öncelikle senden biraz  sakinleşmeni istiyorum

Alaz: Çünkü eminim bunları yazarken de sinirlenip ağlamışsındır ya da üzülmüşsündür

Alaz: Saat de 3 olduğuna göre, kafana çok taktığın bir olay olduğu belli ve haklısın takılmayacak gibi değil

Alaz: Ama şunu unutma bu hayatta ne olursa olsun hiç kimse senden daha değerli değil.

Alaz: Biraz kendinle baş başa kalıp düşünmelisin

Alaz: Neden insanların düşüncelerini bu kadar umursuyorsun ki?

Alaz: Ailenden biri de olsa onlara kulak tıkamayı öğrenmelisin çünkü onlar hiçbir zaman susmayacaklar

Alaz: Her zaman eksiklerini bulacaklar çünkü aile hep böyledir ne yazık ki...

Alaz: Tabi senin üstüne nasıl geldiklerini ne yaşadığını bilmiyorum ama yine de kendini iyi hissetmen için senin gibi insanların da olduğunu düşün belki o zaman rahatlarsın.

Alaz: Verebileceğim tavsiyeler bunlardı umarım seni üzecek bir şey dememişimdir Ezgi.

Ezgi: Çok teşekkür ederim, gerçekten daha iyi hissetmeme sebep oldun.

Ezgi: Bazı insanlar aile konusunda çok şanslı onlardan biri olmak isterdim..

Alaz: Aile konusunda şanslı olmasan bile ilerde kendi aileni kurmak için o şansı yaratabilirsin

Alaz: Bu senin elinde

Ezgi: Haklısın çok teşekkür ederim.

Ezgi: Birine anlatmak çok iyi geldi.

Ezgi: Ama şu an fark ettim de,

Ezgi: Sen benim ismimi nerden biliyorsun?










biri ezgiye az once kendi kendine konuştuğunu söylesin, yoksa samari yiyecek benden. mdpsmaoahahha iyi okumalar askolarr.

oy ve yorum yapmayı unutmayın <3

ASKER HATTI |TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin