" බෝ..... නැගිටින්න......"
" ම්හ්........"
" නැගිටින්න....නැගිටලා මොනාහරි කාලා බෙහෙත් බොන්න....."
එවුන් මොනවදෝ කියනව ඇහෙද්දි මම කොට්ටෙට මූණ ඔබාගෙනම ඉදියා...
" බෝ......මොකද්ද කරන්නෙ ඔයා .....??"
" මට ඉන්න දිලා යන්න එවුන්.... "
මාංචුව දාලා ඇදට හිර කරපු අත උඩින් තියාගෙනම මම අනික් පැත්ත හැරුනෙ එවුන්ට පිටුපාලා....
වෙන්න ඕනෙ හැමදෙයක්ම උනා.... මියුන්ග්ගෙ හිතේ මන් වෙනුවෙන් මෙච්චර ආදරයක් තියේවි කියල මන් කවදාවත් හිතුවෙ නෑ.... මියුන්ග්ව මතක් වෙන වාරයක් පසා හදවත ඇදුම් කද්දි රිදුම් දෙන හදවතට තවත් එකතූ උනේ වේදනාවක්....
කම්මුල් පුපුරු ගහන වේදනාවක් දුන්නෙ ඊයේ හවස උන ඒ සිදුවිම මතක් කරන්න වගේ.....
මුනිස්සම වැදුනෑයින් පස්සෙ මියුන්ග්ගෙ නිසල සිරුර පොළවට කඩන් වැටුන හැටි මතක් වෙද්දි පපුව කීරී ගැහිලා යන වේදනාවක් මට දැනුනා.... මියුන්ග් කොහොමද මන් වෙනුවෙන් එච්චර කැපකිරීමක් කරන්න හිත හදාගත්තේ.... මන් එක ඉගියකින් වත් එයාට ආදරේ නොදෙද්දි එයා කොහොමද එච්චර ආදරයක් මට දෙන්න හිත හදාගත්තේ.....
" ඔයා මට ආදරේ නොකළට කමක් නෑ මගේ පණ.... මගේ ආදරේ අපි දෙන්නටම ඇති......."
මට මතක් උනේ එක දවසක් මියුන්ග් මගේ ක්වාටස් එකේදි මට කියපු කතාව...මන් එදා කළේ මියුන්ග්ට රවලා ගිහින් ඇදෙන් ඇලවුණ එක.....
අතීත මතක මතක් වෙන වාරයක් පාසා හදවතට දැනුනේ මාර බරක්.....මියුන්ග් මැරුණෙ මන් නිසා.... දෙයියනේ මියුන්ග් ......ඇයි ඔයා එහෙම කළේ....මන් වෙනුවෙන්....එච්චර කැපකිරීමක් කරන්න තරම් ඔයා මට ආදරේ කළේ ඇයි මියුන්ග්.....
" බෝ.....නැගි......."
" මට පාඩුවේ ඉන්න දීලා යනව එවුන්....!!! "
මම එවුන්ට කෑ ගහද්දි ටික වෙලාවකින් දොර වැහෙන සද්දෙ මට ඇහුනා.....
කොට්ටෙට මම මූණ ඔබාගෙන කදුළු හලන්න ගත්තෙ කරුමක්කාර ජිවිතේ ගැන හිතන ගමන්....ඇයි මට මෙච්චර පසුතැවෙන්න උනේ..... ඇයි මම මෙච්චර විදවන්න ඕනෙ කියල දෛවය තීරණය කළේ.....
