"ေဒါက္ ေဒါက္"
"သားငယ္ေလး မထေသးဘူးလား ဒီေန႔ေက်ာင္းစတက္ရမွာမလား ထေတာ့ေလ"
ေဆာင္းတစ္ေယာက္အိပ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔အိပ္ယာထဲမွာေကြးေနစဥ္ တံခါးေခါက္သံႏွင့္အတူထြက္ေပၚလာေသာ ေဆာင္းေမေမေဒၚပန္းသခင္ရဲ႕အသံေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွႏိုးလာခဲ့သည္
"ဟုတ္ကဲ့ေမေမ သားႏိုးၿပီ"
မ်က္လုံးကိုမဖြင့္ေသးဘဲေမေမကိုျပန္ေျပာလိုက္ေသာေဆာင္း
"ေအးႏိုးၿပီးဆိုလဲ ထေတာ့ျပန္မအိပ္မေနနဲ႔ေနာ္ "
ေဒၚပန္းသခင္တစ္ေယာက္ႏိုးၿပီဆိုလည္းမထေသးဘဲျပန္ျပန္အိပ္တတ္ေသာသူမရဲ႕သားေလးအေၾကာင္းကိုသိသူပီပီျပန္သတိေပးလိုက္ရသည္
"ထၿပီလို႔ "
ေဆာင္းတစ္ေယာက္ေမေမ့ကိုျပန္အသံျပဳရင္း မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔အိပ္ယာေပၚလွဲေနရာမွထထိုင္ၿပီး အပ်င္းဆန္႔ေနေလသည္ မ်က္လုံးကေတာ့မပြင့္ေသး
"🎶Now I'm falling like a leaf~~Now I'm falling like a leaf~~အတိတ္ကေန႔ရက္မ်ားလည္းေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့~~လမ္းခြဲႏႈတ္ဆက္ခဲ့တာေနာက္ဆုံးစကားပဲ~~Now I'm falling like a leaf~~Now I'm falling like a leaf~~You don't know how I feel~~I'm waiting here but so lonely🎶"
အိပ္ယာေဘးက စားပြဲေပၚတင္ထားေသာ ဖုန္းမွအသံျမည္လာေသာေၾကာင့္ မ်က္လုံးမွိတ္ထားလ်က္ျဖင့္ ဖုန္းအား စမ္းတဝါးဝါးျဖင့္ရွာကာ ကိုင္လိုက္ေတာ့
"ဟဲ့ ေဆာင္း နင္မလာေသးဘူးလား📢"
ဖုန္းကိုင္ကိုင္ခ်င္း ၿပဲလန္စြာထြက္လာေသာအသံေၾကာင့္ ေဆာင္း ဖုန္းကိုနားနဲ႔ နည္းနည္းခြာထားလိုက္ရသည္ ဖုန္းဆက္သူမွာ တျခားလူမဟုတ္ ေဆာင္းရဲ႕B.F.Fႀကီး ခြန္ဆက္ခ်ိဳပင္ျဖစ္သည္ ဖုန္းကိုနားနဲ႔ခြာထားရမွ ျပန္ကပ္ကာ
"အေစာႀကီးရွိေသးတာကို ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ႐ူးေနတာလား"
မနက္ေစာေစာဖုန္းဆက္ၿပီးပြားေနေသာ သူငယ္ခ်င္းလုပ္သူအား ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့
"႐ူးေနတာငါမဟုတ္ဘူး နင္ နင္႐ူးေနတာမသာရဲ႕ ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလဲ ေသခ်ာၾကည့္ဦး ေစာက္လုံးကကန္းေနတာလား"
YOU ARE READING
ကိုယ်ချစ်သောဆောင်း (Completed)
Romanceကိုယ့်ဘဝမှာဘယ်သူ့ကိုမှစိတ်မဝင်စားရင်မခုန်ခဲ့ဖူးဘူး ကိုယ်ပထမဆုံးစိတ်ဝင်စားမိပြီးရင်ခုန်သံတွေပြင်းထန်လာတဲ့အထိမြတ်မြတ်နိုးနိုးချစ်မိခဲ့တဲ့သူက မြူဆောင်းငယ်ဆိုတဲ့မင်းလေးပဲ မင်းလေးကိုယ့်ကိုမချစ်သေးလည်းကိစ္စတော့မရှိပါဘူး ကိုယ်ကကိုယ့်ကိုပြန်ချစ်လာအောင်လုပ်မ...
