십구

456 38 5
                                    

༉‧₊˚✧.* ೃ࿔

Bugun evde tektim. Herkesin bir isi vardi. Televizyon karsisinda oturmus izledigim filmi anlamaya calisiyordum.

Telefonuma gelen bildirim ile elime aldim.

•••
Keisuke
napiyosun
Oturuyorum bos bos

Keisuke
geleyim mi

Hani isin vardi
gelme istemiyorum
git isine bak sen

Keisuke
of trip mi yiyorum bi de
askim valla onemli bir konu vardi

o zaman o onemli konuyu bana
niye anlatmadin

keisuke
geliyorum evde konusalim

Iyi gel bari
•••

Gelmesini gercekten istememistim. Cunku 3 gundur bir isim var diyip beni gecistiriyordu. Ben yazmadigim surecede yazdigi yoktu.

Surekli kendimi sorgulamak zorunda kaliyordum. Ben mi bir sey yaptim diye.

~
Kapinin calma sesi ile telefonumu biraktim. Uzerimdeki yorgani kenara cekip kapiya yurudum.

Actigimda karsimda tanidik olan yuz vardi zaten.

"Hos gelmedin." Kapiyi acik birakip iceri girdim. Yeniden salona gidip oturdugum yere oturdum.

"Ya bebegim valla ozur dilerim." Bajide yanima oturup bana sarilmaya calisti.

"Sarilma istemiyorum."

"Hep boyle mi olucaz." Geri cekilip koltukta arkasina yaslandi.

"Bana neden hicbir sey anlatmiyorsun? En yakinin benim biliyorsun dimi?"

"Biliyorum ama anlatamam iste ozur dilerim."

"Ya neyini anlatamazsin anlamiyorum. Ne olursa olsun arkanda duracagimi biliyorsun. Kimseye tek bir kelime etmeyecegimide biliyorsun. Bana neden guvenmiyorsun anlamiyorum."

Sozlerim bajiyi uzmus gibiydi. Uzulsun bir zahmet.

"Guvenmedigimden degil. Her neyse madem oyle biraz yalniz kalsan iyi olacak."

Yuzume bile bakmadan kapidan cikip gitti. Nasil kalp kirilcagini cok iyi biliyorsun keisuke.

____________________________
-216 kelime

apocalypse  // baji x reader.  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin