apocalypse // baji x reader.

이십오

༉‧₊˚✧.* ೃ࿔

"Ne konusucaz anlamadim?" Karsisindaki sandalyeye oturdum.

"Sanirim cok buyuk bir hata yaptim ve kendimi affettiremem." Gulerek soyledigi seye gittikce streslenmeye basliyordum. Ne oldugu hakkinda hicbir fikrim yoktu.

"Konuya gel." Ciddi konusmamdan o da streslenmise benziyordu.

"Sues, ne yap ne et kazutorayi kendinden uzaklastir tamam mi? Ben olmasam bile onu kendinden uzak tut."

"Baji korkmaya basliyorum duzgunce anlat sunu." Bajinjn masadaki elini tutup gozlerinin icine baktim. Ama o israrla bakmiyordu.

"Gecen gun yoko ile bulustuk. Salak sacma seyler uydurdu. Aldatmak mi dersin bilmiyorum ama o eve geldiginde ben disaridan gelmistim. Cok sarhostum. Mikeyler ile icmistik. Bu yuzden bir hafta yuzune bakamadim. Ozur dilerim cok ozur dilerim. Ama senin gibi kokuyodu."

"Hala su kazutoradan uzak dur konusunu anlayamadim. Amina koyayim ne oluyor ne sacmaliyosunuz siz? Dediklerinin farkinda misin baji?! Kazutora benim yillardir en yakin arkadasim?!"

"Ozur dilerim cok ozur dilerim ama daha fazla bir sey soyleyemem." Gozlerinden yas akmaya basladiginda elini birakip sadece karsimdaki tezgaha bakmaya basladim.

Icten ice bajiye inaniyodum onunla olmak istiyordum fakat bunlari yaptiktan sonra nasil yanimda kal diyebilirim?

Bajiyi kaybedemem, hayatimdaki tek seyi kendi ellerimle itemezdim. Gozlerimden yaslar suzulmeye basladi.

Kendimden bir kez daha nefret ettim bu kadar aptal oldugum icin. Ben sarhos olsaydim ve birisiyle ayni seyi yapsaydim baji benim yuzume bakar miydi?

Hayir, kesinlikle bakmazdi. Bajiyi kendimden daha cok taniyorum kesinlikle yapmazdi.

Benden nefret ederdi.

Ama ben ona kendi ellerimle hayir diyemezdim. Huzurumu bulmusken kaybetmeyi goze bile almazdim.

Cok zordu. Bunu yapmak cok zordu. Aglamam bu sefer hickiriklara donusurken kafami yere cevirdim.

Baji ise kafasini bana cevirdi. Gozlerimiz kesistiginde Gozlerindeki uzuntuyu, pismanligi gorebiliyordum.

"Neden gozlerinde hicbir duygu hissi goremiyorum sue?" Onunda gozlerinden yaslar suzulurken, kalkip ona sarilamiyordum.

Yapamiyodum. Elim kalkmiyordu sanki. Oturdugum yere yapismis gibiydim.

"Baji lutfen gider misin. Konusmak istemiyorum." Hala gozlerimiz birlikteyken. O sadece guldu.

"Sanirim gercekten yanindan gidip yok olmam gerekiyor." Kalkip mutfakfan cikti. Benim ise hickiriklarim cogalmisti.

Dis kapinin sesi geldiginde ellerimi yuzume goturdum. Yanimda olabilecek bi kazutora yoktu suan. Ya da yanimda olabilecek bir baji.

Ayagi kalkip banyonun yolunu tuttum. Kapidan iceri girdigimde aynadaki kendimden nefret ettim.

Onca seyden sonra, hicbir sey olmamis gibi nasil yasayabilirim ki.

Yuzumu yikayip salona gittim. Kendimi koltuga attim ve sadece tavani izledim.

Neden bir kez olsun hayatim duzgun ilerlemiyordu?

Yorgundum. Hicbir seyi umursamadan sadece gozlerimi kapadim.

Her seyi unutup sanki basa donebilecekmisim gibi, yeniden kendimi uykunun kollarina biraktim.
____________________________
༉‧₊˚✧.* ೃ࿔
-385 단어