Pangalawang araw na namin ngayon dito sa Boracay. So far so good naman dahil sobrang nag-enjoy kami sa mga activities na ginagawa namin. Sayang nga lang huling araw na namin bukas dahil kailangan na namin bumalik sa Manila.
Madaling araw na ng magising ako dahil bigla akong nakaramdam ng gutom. I crave for something. Napahawak ako sa aking tyan at nag-isip-isip ng pagkain na gusto kong kainin. Kuminang ang mata ko ng may naisip. I want to eat pizza na orange yung toppings instead of pinya.
San naman ako hahanapin ng ganun?
Napaiyak na lang ako na maalala na madaling araw pa lang. I can't go alone dahil hindi ko kabisado ang mga lugar rito. D4mn! Gusto ko talaga ng pizza.
Napatigil ako sa pag-iyak ng pumasok si Jen na halatang bagong gising. Nagulat sya ng makitang umiiyak ako.
“Anong nangyari sayo? Bakit ka umiiyak?” alalang tanong nya
I looked at her “I want to eat pizza na orange yung toppings.”
“A-ano?” napaatras sya sa gulat
I pouted and nodded “Bilhan mo ko Jen”
“Madaling araw pa lang tsaka wala naman yata ganung pizza?” Patanong nyang saad
Nagmamaka-awa ko syang tinignan
“Please Jen” I beg and hold her hand
“Para kang buntis” I heard her whispered
Nanlaki ang mga mata ko sa binulong ni Jen. Muling tumulo ang mga luha ko sa mata. Kahit ayokong sabihin kay Jen pero kailangan ko ng umamin para bilhin nya na ako ng pizza. Mamatay ako pag hindi ako kumain ng ganung pizza.
“J-Jen” I nervously called her
She looked at me “Ano? Bakit ka umiiyak? Hindi naman kita pinapaiyak, ah?”
“May sasabihin ako sayo”
Tinaasan nya ako ng kilay. “Ano?”
“Buntis ako” Mahina kong pag-amin ko sapat lang sa pandinig nya
“H-huh? Pakiulit nga” naguguluhan at nanlalaki pa ang mga mata nyang saad “Mali yata ang dinig”
“Totoo ang narinig mo” Mahina kong ani
Napahawak si Jen sa sentido nya at gulong-gulo nya ako tinignan. Hindi sya agad nagsalita. Silent surround us and I don't know what she's thinking right now.
Galit ba sya?
“Paano? Sinong nakabuntis sayo?” She asked, broking our silence
Mas lalo akong umiyak dahil sa tanong nya. Alam ko ganito ang magiging reaction nya pano pa kaya ang mga magulang ko.
“Sya ba?” muli nyang tanong
Dahan-dahan akong tumango
“W-what?”
Hindi ko na sya sinagot. Napabuga sya nang hininga at hinila ako saka nya ako mahigpit na niyakap. Katulad ko lumuluha na rin sya.
“I’m sorry hindi ko sinabi agad sayo”
“Sshh... I understand”
“Galit ka ba sakin?”
“Hindi. Nagtatampo lang pero okay na basta ako magiging ninang ng anak mo.”
Napangiti naman ako at lumayo sa kanya. Masaya ako dahil tanggap ni Jen ang kalagayan ko. She even willing to be my child's ninang.
“Did he know?” maingat nyang tanong
YOU ARE READING
One Night Changes (Completed)
General Fiction[ ONE NIGHT CHANGES | UNEDITED ] In a one night, everything changed. Warning: Medyo Magulo (Hwag basahin kung ayaw maguluhan) ★ Read first the DISCLAIMER before you proceed to read the other parts of the story. [ STORY RANKINGS ] #1- Architect #1...
