“Saan mo ba ako dadalhin t4ng’na mong h4y0p ka!” Malutong kong tanong sa kanya
Isang oras na yata syang nagma- maneho at hindi ko alam kung nasaan lupalop na kami. Gusto ko syang sampalin at sigawan pero hindi ko magawa dahil naalala ko ang anak ko.
“Can you please shut your d4mn mouth, woman kung ayaw mo itigil ko ang kotse para patahimikin ang bibig mo” banta nya na kinalaki ng mga mata ko
Ano daw?
Like what he's just said napatahimik naman ako dahil hindi ako t4nga para hindi maintindihan ang sinabi nya.
Hindi ko rin sya maintindihan minsan dahil pabago-bago ng mood. Noong isang araw lang halos isumpa na nya ako dahil sa galit nya sakin pero ngayon naman ito hihilahin ba naman ako para sumakay sa kotse nya. Nakita lang si Melvz bigla na lang nagkaganun.
Bipolar ba sya? Dahil pabago-bago ang mood. Bw’sit sya!
Kinuha ko ang cellphone ko sa bag at binuksan ang Facebook ko. I need to apologize to Melvz dahil sa ginawa nitong kumag na to’.
Sinearch ko ang pangalan ni Melvz at agad naman lumabas ang pangalan nya at hindi na gaya ng dati dahil may profile na sya ngayon.
I hit the add friend button at ilang minutes lang inaccept nya na ako.
Napangiti ako at handa na sanang mag-type ng message para sa kanya ng unahan nya na ako.
Melvz: Hi. Andito pala sakin yung envelope mo. Nakalimutan mo kuhanin.
I immediately type my reply.
Me: Ayyy...Oo nga pala. Nakalimutan ko tsaka sorry sa nangyari kanina hindi tuloy kita nabati.
Nag-reply din naman agad sya.
Ganito ang gusto ko sa mga lalaki mabilis mag-reply hindi tulad sa iba dyan umabot pa yata ng isang oras bago mag-reply. Palibhasa tamad.
Melvz: It's okay kei. You have nothing to worry about that.
This is why he's my first crush is it because he's so understanding and gentlemen. Gentleman rin naman itong kumag, masungit nga lang.
Bakit ko ba sila kinukumpara mag-
kaiba naman sila. Mabait si Melvz at itong si Khent naman dinaig pa ang babae kung may period.Magta-type na ulit sana ako ng bigla na lang may umagaw sa cellphone ko. Galit kong binalingan ng tingin si Khent pero halos mapa-atras ako ng makita ang galit nya ring mga mata.
“What the fvck, woman!” Galit nyang pagmumura “Who told you to chit-chat with that b4stard, huh?”
“And who told you to snatched my phone, huh?” I mocked “Give it back to me. D4mn you!”
Ngayon ko lang rin napansin na nakahinto na pala ang kotse nya.
Bigla akong kinutuban ng kaba ng maalala baka makita nya ang lock screen kung nasaan ang mukha ng anak nya at ang wallpaper kung nasaan kami naman dalawa ng anak nya.
“G-give it back to me, please.” I begged
He raised his brows and I saw the hint of curiosity on his face. Nahalata ba nya na kinakabahan ako? Sana hindi...
“Why? Bakit ganyan ang reaction mo? May tinatago ka ba rito?” Tinaas nya ang cellphone ko
Mabilis akong umiling-iling kahit para na kong tinakasan ng dugo rito. Unti- unti na rin namumuo ang mga luha ko sa mata.
“W-wala. Please, I’m begging you give me back my phone.” Pagmamakaawa ko pa sa kanya.
Nag-igting ang panga nya nang mag-vibrate ang cellphone ko. Sign na may panibagong message na nag-chat sakin at hindi nga ako nagkamali dahil mas lalong nag-igting ang panga nya.
YOU ARE READING
One Night Changes (Completed)
Ficción General[ ONE NIGHT CHANGES | UNEDITED ] In a one night, everything changed. Warning: Medyo Magulo (Hwag basahin kung ayaw maguluhan) ★ Read first the DISCLAIMER before you proceed to read the other parts of the story. [ STORY RANKINGS ] #1- Architect #1...