Sore.
That was I felt when I first woke up. Hindi ko alam kung naka-ilan ulit kami kagabi basta ang alam ko hinayaan ko syang angkinin ang katawan ko ng paulit-ulit.
We tried in different positions hanggang sa pareho na kaming napagod. Ayaw nya pa sana tumigil kung hindi lang ako nagmaka-awa sa kanya dahil hinang-hina na ang katawan ko.
Parang nakalimutan ko bigla ang pinagdaraanan ko kagabi dahil sa nangyari samin pero katulad ng yoyo kung itatapon mo, bumabalik lang din muli. Bumabalik lang din muli ang sakit kahit pilit mo itong kalimutan.
Do I deserved this?
Maybe, I deserved this.
“What are you thinking?”
Umiwas agad ako ng tingin ng magsalita sya. Kanina ko pa pala sya tinititigan pero hindi ko man lang napansin na kanina pa rin pala sya gising.
“Nothing” I shook my head
“You sure?” He huskily asked
I nodded “Hmm..”
“Let’s stay like this for a while” Hinila nya ang katawan ko palapit sa kanya
My chest immediately crash on his. Automatic na nag-init ang mga pisngi ko dahil alam ko ramdam nya ang boobs ko. Bahagya ko naman sya tinulak.
“Do you still love me after of what happened to our baby?” Naitanong ko na lamang sa kanya.
I can't help but to asked him that.
His forehead creased “What kind of question is that?”
“Just answer me.” I challenge him
“Stop questioning my love for you k, because you know how much I love you.”
Napangiti ako dahil sa sinagot nya. I already expecting it pero gusto ko pa din marinig kahit sinabi nya na iyon sakin ng paulit-ulit.
“Hindi ka ba galit sakin?” Muli kong tanong
“Why would I?” Ramdam ko sa boses nya na nagpipigil na sya ng inis
“I’m sorry” I apologize
“Stop asking questions dahil alam ko alam mo na ang sagot sa mga tanong mo.” Mariin nyang sinabi
Ngumuso ako.
“Oh, sh’t! I almost forgot that today is Zoen day.” Napabangon sya sa gulat
Namilog ang mga mata ko sa gulat.
Sa dami ng nangyari nakalimutan ko na ang kaarawan ng pamangkin ko. Wala tuloy akong nabiling gift para sa kanya.
“I forgot too.” I said and got up “Do you already have a gift for him?”
Umiling sya “Wala pa rin. Ngayon ko nga lang rin naalala na B-Day na pala nya and he's turning 6, now.”
“Can we still go to a mall? I can't go without a gift for him.” I said
“Pwede naman na hwag na tayong pumunta. I’m sure they'll understand us besides your still sore.” He retorted
“No... I want to go. Tsaka kaya ko naman and he's our only Nephew, Khent. Kaya dapat lang andun tayo.” I hissed
He sighed and gave me a nod.
Sabay kaming naligo pero nauna syang natapos kaysa sa'kin. If your asking me kung may ginawa pa kaming iba bukod sa pagliligo, wala na dahil masakit pa rin ang katawan ko pero kaya ko pa naman. Charr.
Lumabas na ko ng Cr pagkatapos kong maligo at dumiretso sa walk in nya. Napatalon pa sya ng bahagya nang bigla na lamang ako pumasok ng naka-roba.
“Stop, Starring Asshole!” I warned when I caught him starring at my neck down to my chest.
YOU ARE READING
One Night Changes (Completed)
Aktuelle Literatur[ ONE NIGHT CHANGES | UNEDITED ] In a one night, everything changed. Warning: Medyo Magulo (Hwag basahin kung ayaw maguluhan) ★ Read first the DISCLAIMER before you proceed to read the other parts of the story. [ STORY RANKINGS ] #1- Architect #1...
