Habang lumilipas ang mga araw mas lalong napalapit sa isat-isa ang mag-ama ko. Masaya ako dahil yun naman ang gusto ko at nakikita ko rin sa anak ko na masaya sya kasama ang Daddy nya. I envy them sometimes dahil pakiramdam ko ayaw na sa'kin nang anak ko.
Ang hirap pala talaga pag may anak kang Daddy's girl.
“Hey!”
Tanaw ko ang buong city lights dito sa may Veranda nang kwarto namin ni Khent nang bigla na lamang sya sumulpot sa tabi ko na bahagya kong kinatalon. Napahawak pa ko sa puso ko dahil bigla na lamang ito bumilis nang tibok.
Hindi ko syang magawang tignan o lingunin man lang dahil ayokong ipakita sa kanya ang malungkot kong expression.
Hindi ko dapat sanayin ang sarili ko dahil alam ko anu man oras pwede sya mawala sa tabi namin ng anak ko kung kailan nya gusto. Ayokong masaktan ang anak ko kaya dapat maging handa ako kung sakali man iwan nya kami.
“What we're you thinking?” He asked
“Why do you need to know?” I clog
I heard him sighed. “Gusto ko lang malaman kung ano bang iniisip mo.”
Inilingan ko sya “Wala naman. Gusto ko lang sabihin na ang lapit nyo na agad sa isat-isa ni Ac kahit wala pang isang buwan kayo magkakilala.”
When I looked at him I caught him smiling. Kita rin ang pagkinang nang mga mata nya. Hindi ko rin maitago ang ngiti sa labi ko. He really love our daughter and I hope he also love the mother of his daughter.
Napawi ang ngiti ko dahil sa sarili kong iniisip. Bakit ko naman yun iniisip? Ofcourse, he don't love me anymore. Noon lang yun, hindi na ngayon.
“Thank you.” Bigla na naman nyang pagsasalita
“For what?” I asked him confused
“Dahil pinalaki mo ang anak natin nang punong-puno nang pagmamahal.”
“She’s my daughter too, Khent. Kaya dapat lang na palakihin ko sya nang punong-puno nang pagmamahal.”
Muli syang napangiti pero hindi tulad kanina dahil ang ngiti nya ngayon may halong kalungkutan na hindi ko maipaliwanag kung bakit.
“I hope I can turn back the time.” He sadly smiled
“Even if you can't turn back the time you can still create a new memory with her, with your daughter.” I politely smiled
“Our daughter.” He corrected
Our daughter.
“Hindi ko lang sya anak dahil anak mo rin sya. Hindi natin sya mabu—”
“Khent!” I glared at him
“What?” He chuckled “Totoo naman hindi natin sya mabubuo kung hindi kita kinain. Ang sarap mo nga.”
Siguro kasing pula na nang kamatis ang mukha ko dahil sa bulgar na salita na sinabi ni Khent. Uminit rin ang buong kalamnan ko dahil sa kanya.
“Totoo naman kun—”
“Shut up!” I cut him “Saka’ anong pinagsasabi mo? A-anong kinain?”
He grinned “Yeah. Kaya nga nabuo natin ang anak natin diba?”
Sa sobrang kahihiyan ko, hinampas ko sya nang paulit-ulit pero hinawakan nya agad ang magkabila kong braso para tumigil ako sa paghampas.
Inismiran ko sya “D4mn you!”
“I love you too” Mukhang nagulat sya sa sinabi at ako rin naman hindi ko naitago ang gulat sa mukha ko
A-anong sabi nya?
YOU ARE READING
One Night Changes (Completed)
Fiction générale[ ONE NIGHT CHANGES | UNEDITED ] In a one night, everything changed. Warning: Medyo Magulo (Hwag basahin kung ayaw maguluhan) ★ Read first the DISCLAIMER before you proceed to read the other parts of the story. [ STORY RANKINGS ] #1- Architect #1...
