Neden Hep Yalnız? /Ayber

KAZA-PART8

Yine yeniden ben. Selam olsun 🙈

Bu bölüm,yeni bölümü sabırsızlıkla bekleyen VazgectimBenBugun ve EkinSahindokuyucu ya gelsin 😘

Bu bölüm biraz hüzünlü.Son bölümü istediğiniz duygusal bir şarkı ile okuyabilirsiniz.Benim tavsiyem multimedyada .

Yorumlarda buluşalım 🧡.

Keyifli okumalar 🍀.

****
Genç adam kaşlarını çatarak düşünceli ve mutsuz bir şekilde tabağında yemeğiyle oynayan karısına baktı.Dün akşam çok mutluydu oysaki.Kazandığı basketbol maçının ardından ev eşinin kahkaha sesleriyle dolmuştu.En önemlisi de hayallerinin çoğunu gerçekleştirmenin mutluluğunu yaşıyordu Aybikesi.

Ama her ne olduysa sabahtan beri bir lokma yemek yememişti.Sürekli elindeki telefonda sinirle bir şeylerle ilgileniyordu.Birkaç kez neyi olduğunu sormuştu genç adam ama Aybike bir sorun olmadığını söyleyerek geçiştirip durmuştu.

Genç adam kızın masadaki elini tutup ona bakmasını sağladı. Aybike ise bu temasla irkilmişti.Dolu dolu gözlerle eşine baktı.

Berk:
" Aybike bak sabahtan beri hiçbir şey yemedin.Biraz zorla kendini bir tanem lütfen."

Aybike:
" C-Canım istemiyor Berk. Lütfen zorlama."

Resul :
" Kızım belli ki bir sorunun var.Hadi anlat bize.Hem biz aile değil miyiz?
Ben senin baban değil miyim ?"

Genç kız gözünden süzülen bir damla
yaşla adama baktı.

Aybike:
" Baba gerçekten önemli bir şey değil. Biraz moralim bozuk o kadar . Şimdi iznin olursa ben odama çıkabilir miyim ? "

Resul :
" Çık tabi kızım. Biraz dinlen ama aç açına yatma.Berk birazdan sana bir bardak süt getirsin bari onu iç tamam mı ? "

Genç kız usulca başını sallayıp masadan kalktı.Yukarı çıkmak için merdivenlere yöneldiği sırada kapının çalmasıyla duraksadı. Masadakilere döndü.

Aybike:
" Ben bakarım."

Genç kız kapıyı açtığında gördüğü kişiyle yutkunamadı.

Orhan :
" Sonunda ulaşabildik küçük hanıma.
Sabahtan beri ne mesajlarıma dönüyorsun ne aramalarıma! "

Resul:
" Kim gelmiş kızım ?"

Genç kız panikle cevap verdi.Olay çıksın , mutluluğu bozulsun istemiyordu.

Aybike :
" Yanlış gelmiş baba!"

Genç kız adamı kolundan tutup kapıdan uzaklaştırdı.Yeterince uzaklaştıktan sonra sinirle adama döndü.

Aybike:
" Ne yüzle geliyorsun ya buraya ?! Bir de telefonlarına dönmüyorum diye beni yargılıyorsun! Dönmem mi gerekiyordu?!"

Orhan:
" Tabiki döneceksin lan az mı çektim kahrını? Borçlusun bana borçlu."

Genç kız gözünden akan yaşı hızla sildi. Bu adamın karşısında güçsüz durmak istemiyordu. Ama niye sildiği gözyaşının yerine hemen bir yenisi geliyordu ki ? Usul usul ağlayarak konuşmaya başladı.Az sonra hıçkırarak ağlamaya başlayacağını bilmeden.

Aybike :
" Ben sana hiçbir şey borçlu değilim. Bu zamana kadar kahrımı çekmişmiş.
Bir kez olsun derdimi mi dinledin, üzgün olduğumda neyin var kızım mı dedin, bir kez olsun saçımı okşadın mı sen benim ? "