Neden Hep Yalnız? /Ayber

KAZA-PART9

Herkese merhaba ben geldim.

Bakalım bu bölüm bizi neler bekliyor.

Bu bölümde benden canım okuyucum dicbar2222 ye gelsin. 💙

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🧡

Keyifli okumalar 🍀

****

15 gün sonra...

Genç adam elindeki ilanlarla merdivenlerden aşağı indi.Kahvaltı masasında telefonla konuşan babasının görüşmeyi sonlandırmasını
bekledi büyük bir heyecanla.

Berk:
" Baba bir haber mi var? Bulmuşlar mı Aybikemi ? "

Adam oğlunun gözlerindeki umuda ve sesindeki heyecana karşı üzgünce başını salladı.Genç adam yeniden yaşadığı hayal kırıklığıyla omuzlarını düşürdü.

Resul:
" Yok oğlum , hâlâ bir haber yok.Ne yurtdışına çıkmış ne de şehir dışına.
İstanbul sınırları içerisinde yaa bulacağız yakında sen merak etme."

Berk:
" 15 gün oldu baba . Koskoca 15 gün! Hiçbir haber yok. Haber vermediğimiz yer kalmadı. Her Allah'ın günü her yere bu ilanları asıyorum bıkmadan yorulmadan! Sosyal medyada da yaydım. Ama ses seda yok! Başına bir şey geldi diye ödüm kopuyor yaa !"

Adam masadan kalkıp oğluna sımsıkı sarıldı.

Resul:
" Baktık bütün hastanelere oğlum. Hiçbirinde yok . Babası olacak o adamıda izlettim onda da yok bir şey. Korkma sen hiçbir şey olmamıştır ona. Büyük ihtimalle bir arkadaşında kalıyordur. Bulacağız oğlum. Sen karına kavuşacaksın ben kızıma."

Genç adam babasından ayrılıp gözyaşlarını sildi.Elindeki ilanları göstererek konuştu.

Berk :
" Ben gidip şunları asayım. Bu seferki mahallede işe yarar belki."

Resul:
" Önce iki lokma bir şey ye, sonra gidersin oğlum. Kaç gündür doğru dürüst bir şey yemiyorsun ."

Berk :
" Canım istemiyor baba. Gerçekten."

Resul :
" Aybike için güçlü olman lazım Berk. Hadi ne olur Aybike için."

Genç adam usulca başını sallayıp masaya oturdu. Aybikesi için her şeyi yapardı o.

Genç adam zar zor yediği iki lokmanın üzerine portakal suyunu içerken babasının çalan telefonuyla bakışlarını masanın üzerindeki telefona çevirdi. Gördüğü komiser yazısıyla elleri titreyerek bardağı masaya bıraktı ve babasının yanına adımladı heyecanla.

Resul da oturuşunu dikleştirip heyecanla telefonu açtı.

Resul:
" Buyurun Memur Bey, bir haber mi var kızımdan ?"

Komiser:
" Bakın Resul Bey, nasıl söyleyeceğim bilmiyorum ama bugün bir cinayet ihbarı aldık. Zaten söylediğinize göre gelininizin babasının kumar borcu vardı ama bunun yanında cesetle Aybike Özkaya'nın fiziksel özellikleri arasında büyük oranda eşleşme var. Müsait olduğunuz zaman hastaneye gidip cenazenin size ait olup olmadığını teşhis ederseniz iyi olur.
Gerçekten çok üzgünüm."

Resul hiçbir şey diyemeden telefonu kulağından yavaşça indirip kapattı. Çok korkuyordu, o cesetin kızına ait olmasından deli gibi korkuyordu.Ama oğluna cesaret vermesi lazımdı. Gözlerindeki yaşı geri göndermeye çalıştı zorlukla.

Berk:
" B-Baba ne oldu ? Bulmuşlar değil mi Aybikemi ? O yüzden bir şey söylemeyip kapattın.Baba ? "

Genç adam babasının durumundan dolayı kötü bir şey olduğunu anlamıştı ama kabullenmek istemiyordu.İçindeki korkuya tezat şekilde yüzündeki gülümseme ile babasının kolundan tutup çekiştirdi.