Neden Hep Yalnız? /Ayber

UMUT

Selamm 🧡 Ben geldimmm

Kopamıyorum Senden beklediğinizi biliyorum ama yarın zor bir sınavım var. O yüzden maalesef pek odaklanamadım geçişlerine 🥺

Yarın sınav bitimi hemen başlayıp bir aksilik olmazsa en geç cuma buluşturacağım sizlerle...

Dersten fırsat buldukça can sıkıntısıyla karaladım bir şeyler taslakta kalmasın dedim.

Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın ballarım 💛 Yaşatamadım ve Yok Oluyorum gibi olursa ağlayacağım yoksa 🥺

****

Aybike aynada son kez kendisine bakıp derince gülümsedi. Üzerindeki toz pembe elbisesi, saçı, makyajı... Her şey tam da istediği gibi olmuştu.

Annesiyle babası yeniden evleniyordu bugün ve o bunun için inanılmaz heyecanlı ve mutluydu.

Geçen sene babası evi terk ettiği zaman yaşadığı yalnızlık ve kırgınlık hâlâ aklındaydı. Şimdi ise geçen ayların ardından o çaresizlik duygusundan eser kalmamıştı. Babası yeniden onlara dönmüştü, küçük bir kardeşi olmuştu. Her şey eskisinden daha güzeldi onun için.

Kardeşinin ismi gibi umut dolu...

Bir yandan da buruktu sevinci. Çünkü sevgilisi yanında olamayacaktı bugün. En mutlu hissettiği anda yanında olmasını, sevincini onunla paylaşmayı ne çok isterdi oysaki.

Ama işte kızıl davetine rağmen bugün buraya gelmek istememişti. Haklı olarak babasının ölümüne sebep olan o kadının düzenlediği düğüne eğlenmek için gelip onunla karşılaşmak istemediğini söylemişti.

Üstelik evi terk ettiği için büyük ihtimalle şu an yalnız başına kümesteydi ve aklının onda kalmasına engel olamıyordu.

Hatırladığı şeyle kıkırdadı genç kız. Onun bir zamanlar alay ettiği yerde oturup abisiyle tavla oynaması, duyduğuna göre akşam ipteki çamaşırları toplaması...

Onun, kızıl şeytanına sevgisi başkaydı ama sevgilisinin bu hallerini de ayrı seviyordu.

Makyaj masasının üzerindeki telefonunu eline alıp sevgilisini aramak için rehbere girdiğinde içeri giren kuzeniyle durmak zorunda kalmıştı.

Asiye:
" Aybike hazırsan yengemin yanına gidelim mi ? Birazdan çıkarlar davetlilerin yanına. Nikâh yaklaşıyor."

Aybike:
" T-Tamam! Dalmışım kusura bakma. Gel gidelim, hadi."

🦋

Aybike annesi ve babasının ardından salona adımını attığı anda etrafı saran alkış sesleri ile gülümsedi. Annesini uzun zaman sonra bu kadar mutlu görmek iyi hissettirmişti.

Annesinin biricik nedimesi olarak onun nikah masasına oturmasını sağladığında ona dönen endişeli bakışlarla kaşlarını çattı.

Şengül:
" Kızım çiçeğimi gelin odasında unuttum ya! Umutcan'ı kucağıma alırken masanın üzerine bırakmıştım. Galiba kaldı orada. Bir koşu gidip onu al gel Allah aşkına! "

Aybike:
" Anne bende önemli bir şey oldu sandım ya! Ödümü koparttın. Tamam ben hemen alıp geliyorum, bekle sen."

Şengül:
" Nikâh memuru gelmeden getir hemen. Hadi kızım! "

🦋

Aybike odanın içine girip etrafına göz gezdirdiğinde ilerde gördüğü bukete doğru adımladı. Gelin çiçeği olmadan da nikâh olmazdı zaten (!)