Buzlu Kahve | Texting [Tamamlandı]

82

Vural Akan

"Şaka yapıyorsun ya! Bende geliyorum."

"Hayır saçmalama."

"Ne demek saçmalama? Tabii ki geliyorum gelmezsem çatlarım."

"Saçmalama Rabia. Belki rahatsız olur kız."

Somurtup kollarını kavuşturken sevinsem mi, bir saattir gelmek istiyorum lafını ağzına yapıştırmış kıza sinirlensem mi bilmiyordum. Sonunda kim olduğunu görecektim. Her kimse, gerçekten işini iyi biliyordu. Deli gibi merak ettiğim, sürekli konuşmak istediğim biri yapmıştı kendini.

Kapı çalındığında somurtmaya devam eden Rabia'yı içeride bıraktım ve koridora çıktım. Maça bir gün kaldığı için yine gelmişlerdi ve annemlerde geri geldiği için evde istediğimiz gibi davranamıyorduk. Şimdi evde değillerdi, alışverişe çıkmışlardı. Yine de gelmeleri uzun sürmeyecekti.

Kapıyı açtığımda kolları poşet dolu Keskin elindekileri içeri fırlatıp ayakkabılarının bağcıklarını çözmek için eğildiği sırada Rabia koşarak içeriden geldi. Kollarıyla kapıya yaslandığım yerden beni ittirmeye çalışıp kapının girişine eğildiğinde sesi tüm apartmanda yankılanıyordu.

"Keskin! Bizsiz gidecek. Sattı bizi bu! Yardım et!"

"Noluyor lan? Kollarım koptu ne listeymiş anasını satayım. Bir dahakine kalk git kendin al cadaloz."

Bağcıklarını bırakıp ayağa kalktığında Rabia koluna yapıştı. "Buzlu Kahve'nin kim olduğunu öğrenmeye gidiyor ve bizi götürmüyor!"

Kaşları havalanırken, "Vay şerefsiz," deyip üzerime gelince "Ayakkabılar! Yemin ediyorum gebertir bizi annem bak!" diye bağırıp geriye doğru adım atarken annemin o hali gözünde canlanmış olacak ki geri çekilip bağcıklarını hızlı hızlı çözdükten sonra demir kapıyı arkasından kapattığı gibi içeri girdi. "Tamam kızım bıraksana kolumu, yapıştı."

"Bırakma sakın!" diye bağırıp içeri koştuğumda ikiside peşimden geliyordu.

"Alt kattaki amca gebertecek bizi." Ne kadar bağırsam da çocuk gibi evin içinde koşturmaya devam ediyorduk.

Keskin "Senin yüzünden!" diye bağırarak koltuktan çektiği yastıkla beni boğmaya çalışıyordu. Rabia koltuğun üzerindeki yastıkları sırayla tutup fırlatırken Keskin yastıkla yüzüme bastırmaya devam ediyordu.

"Nefes alamıyorum bir dakika-"

Geri çekildiğinde gülerek kendini koltuğa fırlattı ve koltuk geriye kayarken "Çüş." dedi Rabia. "Bu sefer cidden amca bastonuyla gelecek."

Ensemdeki saçları kaldırıp terleri avucumla silerken ikisi de durmuş beni izliyordu. "Yok. Allah korusun. Kız korkup gidecek gelmeyecek lan."

Bu sefer B planına geçmiş olacaklar ki Rabia dibime gelip otururken Keskin koltukta kayarak yanıma geldi ve sırtımı sıvazlamaya başladı. Birden iki uslu çocuğa dönüşmüşlerdi ve beni ikna etmeye çalışıyorlardı.

"Hadi Vural'cım. Biz senin kardeşin değil miyiz? Bak üzüyorsun bizi." Rabia bir yandan konuşurken Keskin öbür yandan onayladığını söylüyor, başını sallıyordu.

"Çok haklı bu kız. Vallahi bak. Bir kulak versek neler neler anlatacak."

"Yeter lan." Ayağa kalkıp koluma koala gibi yapışmış Rabia'yı ve sırtımı çökertmiş Keskin'in elni uzaklaştırırken emindim.

"Yok, olmaz."

"Yazıklar olsun." Yandan bakışlar atarak ayağa kalktı Rabia. "Verdiğim emeklere yazıklar olsun. Seni kendi ellerimle büyüttüm ben. Saçımı süpür- ıy hayatta yapmam. Geber." Omuz silkip koridora çıkan duvarı döndü ve gözden kayboldu.

İkisi gerçekten de kafayı sıyırmıştı.

-

Tam yaz kurgusu olarak ilerliyor mevsime uygun harika. Bayağı bir bölüm gittik, biraz konuşabiliriz diye düşünüyorum. Büyük ihtimal diğer bölüm tanışma bölümü olacak. Bir ayda ne çok ilerlemişiz...

Bölümleri genel olarak nasıl buluyorsunuz? Post şeklinde, mesajlaşma, yazı vs?

Eksik olduğunu düşündüğünüz 'şunları yapsan, boşluk kalmayacak' dediğiniz?

Sevdiğiniz, sevmediğiniz karakterler?

Vee son olarak bölümlere bundan sonra ithaflı devam etmek istiyorum. Zaten çok fazla kişi değiliz, yine de yapmak istiyorum anı olarak kalsın. İsterseniz buraya yorum bırakabilirsiniz, belki de ben okuyan kişileri etiketlerim rahatsız olmazlarsa^^

Kendinize iyi bakın, cumartesi günü yeniden buradayız. Şimdiden bayramınız kutlu olsun <33