Buzlu Kahve | Texting [Tamamlandı]

96

Selamlar selamlar, bölüme geçmeden söylemek istedim. Artık uzun zamandır gittiğimiz iki günde beş bölüm düzenimiz sanırım son buldu. Çünkü gördüğünüz gibi bölümler çoğaldı ve final yakından görünmeye başladı...

Yeni düzen nasıl olur bilmiyorum, finale yaklaştıkta ben de geriliyorum. Daha önce birçok kurgu yazdım, fakat bu ilk yayımlayacağım final olacağı için heyecanlanıyorum. Bir de işin karakterlerdem ayrılmadı var...

Bu kadardı, bölüm sıklığı değişti yani onu söylemek istedim. İyi okumalar <33

-

Apartmana hızla çıkarken çantamı tepetakla edip anahtarı buldum ve hemen içeri girdim. Ayakkabılarımı ve çantamı bir tarafa atarken kapıyı ayağımla kapattım ve banyoya koştum.

Yüzümdeli makyajı silip inanılmaz sıcak hissettiğim için duş aldıktan sonra odama geri döndüm.

Askıdaki gece mavisi elbise hafif parıltılarla parlıyor, bana göz kırpıyordu. Fakat ilk önce yüzümü ve saçımı halletmeliydim.

Yaklaşık bir saat sonra her şeyi tamamladım ve ayağa kalktım. Elbiseyi askıdan çıkarıp dikkatlice üzerime geçirdiğimde ince ipleri omuzlarıma düşerken, kumaşı inanılmaz güzel görünüyordu. Hafif dalgalanmış saçlarımı sırtıma attığımda hafifçe gıdıkladı.

Artık neredeyse hazırdım. Dış kapının önüne geri dönüp attığım çantamı aldım ve içindekileri diğer çantama yerleştirdikten sonra derin bir nefes alıp telefonumu yatağın üzerinden aldım. Hazır olduğumda mesaj atmamı söylemişti.

mevra: Ben hazırım

vural: Harika
vural: Geliyorum o zaman

mevra: :))

Telefonu da küçük çantaya sıkıştırıp evden çıktığımda gergince apartmanın önünde beklemeye başladım. Saat altıya varmak üzereydi. Güneş yavaştan batmaya hazırlanırken sokağın başında araba göründü.

Araba önümde durur durmaz sürücü koltuğunun yanındaki koltuktan Vural atladı. Araba tam olarak durmadığından hafif düşecek gibi olunca kolundan tuttum. "Yavaş, yavaş."

"Sen..." dedi. Kaşlarımı çattım. "Evet. Ben?"

"Çok güzel olmuşsun." Gözlerimi kırpıştırarak baktım yüzüne. O da donup kalmış bakıyordu. Bir elini düşmemek için arabaya yaslamış, diğer kolunu ben garip bir açıyla tutmuştum.

"Teşekkür ederim. Artık gidelim mi?"

Başını öylesine salladı. Yutkunup ayaklandığında arka kapıya yürüdüm. "Dur dur," diyerek önüme geçti. Kapıyı açtığında dudaklarımı birbirine bastırdım. Ellerini üzerinde ona inanılmaz yakışan takım elbisenin önüne koymuş, binmem için selam veriyordu.

"Teşekkür ederim, Beyefendi." diyerek hafifçe dizlerimi kırdım ve bindim. Arkamdan kapattıktan sonra cama eğildi ve göz kırpıp geri çekildi.

Ön koltuğa bindiğinde Keskin sürücü koltuğunda gülüyordu. "Salak bu çocuk."

"Demesene öyle mal." diye arkasında oturan Rabia ensesine vurdu. "Heyecanlı çocuk. Aşkım!" diye bana döndü sonra. "Çok güzel olmuşsun! Ay gel gel,"

Beni kendine çekip sarıldığında o kadar güzel hissediyordum ki dayanamayıp güldüm. "Sende çok güzelsin."

Geri çekilirken eliyle geçiştirdi. "Ay dur dur, doğum günü kızını sessiz sedasız mı götürelim? Şarkı açsana Vural."

Bir süre müziğin açılmasını bekledik sonra ses gelmeyince önüme dönüp baktım. Vural transa girmiş gibi arkasını dönmüş bana bakıyordu. Gülüp elimi yüzünün önünde salladığımda kendine geldi. "Ha, şey, şarkı, tamam."

Telefonundan bir şeylere bastı ve müzik açıldığında dayanamayıp kahkaha attım.

"Havasından, suyundan, aşk damlayan. Yarim var gül renginde..."

"Gerizekalı mısın oğlum? Evlenmeye gidiyor sanki amına koyayım." Keskin arabayı sürerken bir yandan gülüyor, bir yandan sövüyordu.

"Tamam, bir dakika hallediyorum." Vural hızla şarkıları karıştırırken beklemeye başladık.

"Ha-ha!"

"Oldu mu?" diye sordu arkasını dönüp. "Oldu oldu," dedim gülerek başımı sallarken.

Araba hızlanırken şarkı da ilerliyordu. Kendi halimizde söyleyerek giderken nakarat yerine gelince dayanamayıp kopmuştuk.

"Tabii şimdi gideceğim tek yer havaalanı."
"Bana lazım yeni yaşam alanı."
"Gözünün önünden uçup giderek,"

Arabanın içindeki aynada gözgöze geldik.

"Nası' söndürdüm bütün havanı."

Sadece arabada bağırarak şarkı söyleyerek gittiğimiz o zaman dilimi bile benim için en güzel doğum günüydü, en güzel hediye.

-