Eisha POV"Ok class, we will have an assignment and the topic is about our discussion a while ago, a Personality, you will choose 2 aspects that you already have and explain why and the second is you will choose 1 aspect that you think you don't have and explain why,ok, so no more question, class dismiss" sabi ni Ma'am Sacramento at umalis na, atsaka naman nagtayuan na ang mga classmates ko.
"eish, tara na?" tanong ni charlene sakin at saka lumapit sa upuan ko.
"ahm, charlene di ako makakasabay sayo eh, gagawin ko kasi dito yung assignment natin, mag- iisip muna ko kung anong aspect ang wala pa ko pero tara sabay na tayo pababa".
"hahaha, sige tara"
Nang makababa kami sa building ay nagpaalam na si charlene.
" eish, una na ko ah, di na kita masasamahan, sa bahay na ko gagawa ng assignment, goodluck saka ingat ka".
"ou sige wag kang mag-alala, ingat ka din pag -uwi" sabi ko at sumakay na sa kotse si charlene.
Nang makaalis na si charlene ay agad na naglibot libot ako sa university hanggang sa may nakita akong blue gate na napapalibutan na ng mga halaman kaya di na masyadong halata, agad kong hinanap ang saraduhan at nakakagulat lang dahil hindi sya mahirap buksan kaysa sa inaakala ko, pagkabukas ay agad na pumasok ako at laking gulat ko na garden pala nitong university ang napuntahan ko.
Agad na pumasok ako at ang mas nakakatuwa eh ang ganda nya sa loob, kahit halatang hindi na nalilinisan dahil sa mga tuyong dahon na nakakalat sa paligid, agad ko yung nilibot at umupo sa may parang waiting shed kung saan pwede kang mag.aral at magsulat, may mga bench din na pwedeng upuan pampalipas oras.
Alam ko na kung anong aspeto meron ako, una ay ang spiritual at ang pangalawa ay ang moral, spiritual dahil alam kong andyan lang si God upang makinig sa kahilingan at pasasalamat ko at gabay nya sa akin at sa aking family. Pangalawa ay moral dahil hindi ko ginagawa pag alam kong mali, well basta alam ko ganun ako. Aspect that I think I don't have or lack of it, ano.nga ba...iniisip ko kung ano habang iniikot ko ang ballpen sa kamay ko ng biglang may nagsalita.
"What are you doing here?" boses ng isang lalaki kaya agad akong napatayo at tumingin sa nagsalita at laking gulat ko ng..
"IKAW??!!,"
A man in a bookstore.
"what are you doing here?" ulit na tanong nya sa akin
"obviously?!, nag-aaral" sabi ko at umupo ulit at pinagpatuloy ang ginagawa.
"nag-aaral?, bat hindi ka sa library pumunta kung nag-aaral ka pala"
" wait nga?" sabi ko na tumingin ulit sa kanya
"ano bang pakialam mo kung gusto ko ditong mag-aral?"
"This place is MINE"kalmado pero halatang may inis sa boses nya at saka umupo sa bench malapit dito sa parang waiting shed, talagang inemphasize nya pa ang word na mine ano.
"Bakit nabili mo na ba itong garden at inaangkin mo?"
"Yes" matipid na sagot nya
"Excuse me, as far as I know, this garden is the property of the University, kaya kahit sino mang estudyante ang magpunta dito eh pwede, hindi mo pwedeng angkinin to dahil hindi lang ikaw ang estudyante dito at hindi lang ikaw ang anak ng diyos pare- pareho lang tayong nagbabayad ng malaki dito".
"Wala akong pakialam kung pag-aari man ng University o kung sino pa man ito, tambayan ko ito at walang magagawa ang ibang estudyante kung ayaw kong magpapasok ng kahit na sino dito, wala kang alam kaya tumahimik ka na lang at umalis ka na." sabi nya na ngayon ay nasa harap ko na ulit.
" Excuse me, anong walang alam ---" di ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla ulit syang nagsalita.
"Get out" sabi nya at tinuro pa yung daan papunta sa may gate kaya kinuha ko na ang gamit ko at lumabas na.
Ngayon alam ko na ang wala sa aking aspect, at iyon ay ang Emotional Asprect dahil hindi ko makontrol ang inis at galit ko tuwing may nakakahalubilo akong tao kagaya nya.
BINABASA MO ANG
Forgivable Mistake
ChickLitMistakes are always FORGIVABLE if one has the courage to admit them. - Bruce Lee Lahat ng tao nagkakamali sa iba't ibang bagay, sa desisyon, at lalo na pagdating sa PAG IBIG. Pagkakamaling nakakapagpabago ng pinagsamahan, at ng pagtitiwala. Maling D...