Spider & Widow || Andrew Garfield

•I love you

Arkama baktığımda Peter, minik Peter'a yardım ediyordu. Yaralarını kontrol ediyordu sanki abi kardeş gibilerdi.

Gülümseyip yanlarına gittim. Peter beni görünce gerilip ayaklanmaya çalıştı. Peter 2 onu tutup geri oturttu.

Yanına eğilip omuzuna dokundum. Peter yüzüme bakmamak için uğraşıyordu "Özür dilerim dediğim her şey için-" Peter devam etmeme izin vermedi.

"Hayır sana söylemeliydim ben özür dilerim."

Ona sarıldım ve beklediğim gibi Peter'da bana sarıldı. Her şey normale dönmüştü "Onlar gidecekler." dedi Peter.

O an aklıma gelen ile diğer Peter'a baktım "Peki sen?" gülümsedi ama gülümsemesin de acı vardı.

"Gidiyorum." dedi. Strange ile konuşmalıydım belki Peter gitmezdi onu kaybetmek istemiyordum.

"Strange ile konuşuruz seni göndermez gitmeni istemiyorum."

Hepimiz ayaklandık ben Strange ile konuşmaya giderken Peter beni durdurdu.

"Onunla ben konuşurum siz kalın." dedi ve ağını fırlatıp gitti. Peter 2'ye baktığımda gülümsüyordu.

Elini tuttum "Eğer kalamazsan seninle gelirim." dedim tabi ki onaylamadı "Hayır ailen ile kalmalısın."

Arkama baktığımda Wanda, Strange ve Peter dışında kimse görünmüyordu.

"Bir ailem kalmadı."

Eğer Peter yoksa burada kalmak istemiyordun onu sevdiğimi anlıyordum.

"Peter ve Wanda seni seviyor. Onlar ailen."

Anlamıyordu "Seni seviyorum ve benimle kalmanı istiyorum." yüzünde ki ifade değişti gözleri parlıyordu beklediğini duymuş gibiydi.

Tam onu öpmek için yaklaşırken yanımıza inen Peter ile ayrılmak zorunda kaldık. Sırıtarak bize bakıyordu "Ehm şey..."

Devam et dercesine bakıyordum heyecanlanmıştım.

"Strange ilk başta kabul etmedi ama Wanda'nın yardımı ile ikna ettik."

Yanımda ki Peter'a baktım o da heyecanla bakıyordu.

"Peki ya düzen?" Peter'ın sorusuyla önümde ki arkadaşıma baktım.

"Wanda onu ayarlayacak."

Peter'ın elini daha sıkı tuttum. Gülümsemem genişlemişti "Bu arada Nat, Tony senin Avngers binasında kalmanı istiyor."

Asla.

"Hayır olmaz." dedim ikisi de bana şaşkınlıkla bakıyordu. Birden gökyüzünden sarı parıltılar düştü.

Arkama baktığımda Norman yoktu ama Peter yanımda duruyordu.

"Gittiler mi?" diye sordum "Gittiler her şey bitti." yanımıza inen Wanda'ya baktım.

Peter'ı bırakıp koşarak ona sarıldım. O da aynı sevgiyle bana sarıldı "Teşekkür ederim Wanda." diye fısıldadım.

"Birimizin aşk şansı olmalıydı."

Peter, Gwen'i alıp gitmek için hareketlendi. Wanda diğer Peter'a baktı "Birbirinizi seviyorsunuz."

Peter utanmıştı gerçi ben de utanmıştım. Wanda sorarcasına bana döndü "Nerede kalacaksın az önce binada kalmayı reddettin."

Omuz silktim ve Peter'a baktım. Onunla nerede kalacaktım?

"Galiba bir yer biliyorum." Wanda'nın sesiyle ona baktım.

✵

Wastview. Wanda'nın her şey bittikten sonra buraya dönüp evini gerçekten yaptığı ev.

Peter, ben ve Wanda eve bakıyorduk. Wanda gülümseyerek bize döndü ve anahtarı verdi.

"Burası size ait."

Peter eve baktı sonra Wanda'ya döndü "Sen nerede kalacaksın?" Wanda'nın gülümsemesi genişledi ve anahtarı elime koydu.

"Strange ile kalacağım beni eğitmesi için onun yanına gideceğim."

"Teşekkür ederim Wanda." dedim elimde duran anahtara baktım. Daha sonra arkadaşıma sarıldım ve gitmesini izledim.

Eve doğru yürürken Peter'ı da çektim ve kapıyı açtım. Sıcak aile yuvası gibiydi kapının karşısında merdiven vardı.

Salon ve mutfak birleşikti. İçeriye girip kapıyı kapattım ve Peter'a baktım büyülenmiş gibi duruyordu.

"Bu ev harika!" dedi heyecanla salona geçip etrafa bakıyordu. Gülümseyerek yanına gittim ve sırtımda ki çantayı yere bıraktım.

"Wanda ve çocuklarının eviydi. Vision'da vardı tabi."

Peter kaşlarını çattı "Çocuklara ne oldu? Yani bildiğim kadarıyla Vision ölü ama çocuklar?" diye sordu.

Eski zamanları hatırladım Wanda hex kurduğunda kendimi zorlayıp hex'e girmiştim.

Amacım Wanda ve ailesini korumaktı. Wanda çocuklarına beni teyzeleri olarak tanıtmıştı.

Tommy ve Billy.

Salonda oturup çizgi film izler veya onlara kitap okurdum.

Sessizce kafamı ikizler ile oturduğum koltuğa çevirdim. Gözlerim dolmuştu ve Peter benden hala cevap bekliyordu.

"Yok oldular." şaşırmıştı bir insanın yok olması ona göre normal değildi.

"Wanda onları büyüsü ile yaratmıştı. Daha sonra başka evrende gerçek olduklarını öğrendi. Onları almak istedi ama olmadı."

"Onun yerine bizi bu evrene getirdiler değil mi?"

Kafamı onaylarcasına salladım. Peter saçlarımı öptü ve çantalarımızı aldı. Ne yaptığını izliyordum.

"Kıyafetleri mi yerleştireyim yoksa yemek mi yapayım?"

Gülümseyip çantaları elinden aldım "Yemekleri hazırla örümcek çocuk." dedim ve hızla merdivenlerden çıktım.

Peter'ın arkamdan seslendiğini duydum dediğine gülümsedim.

"Spider Man! Tanrım bu kadar olamaz."

✵

•Bölümü atmayı unuttum