Spider & Widow || Andrew Garfield

•Another Love

(Bu bölüm Natalie'nin America portal açtığında gördüğü evrende ki Varyantının bölüm)

İyi değildim hem de hiç iyi değildim. Birçok kötülük yapmıştım eskiden böyle değildim.

İstiyerek yaptığım bir şey değildi bu. Avengers ile gittiğim görevde Peter'ı kurtarmak için uğraşırken patlayan enerji dalgasını emmiştim.

(Captain Marvel göndermesi <3)

Değişik güçler elde etmiştim. İstemediğim güçler.

Natasha'ya göre bu bir hediyeydi Yelena'ya göreyse lanet ama buna rağmen benimle kalıyordu. Her ne kadar ondan kaçsam bile.

Bir binanın çatısında otururken bunları düşünüyordum. İstemeden sevdiklerime zarar vermiştim.

Ama onlar benden Peter'ı almıştı. Tony'e göre güçlerin tehlikeydi ve Peter'dan uzak durmam gerekiyordu.

Yaptığım her şeyi Peter'ı almak için yapmıştım.

Beklediğim gibi Avengers yıkılan şehirde geziyordu beni arıyorlardı. Güçlerim ile aşağı indim ve önlerinde durdum.

Steve, Tony, Yelena ve Strange buradaydı. Natasha etrafta yoktu belki de benden vazgeçmişti.

Tony parçalanmış zırhının içindeydi Steve ise yaralıydı diğerlerine zarar vermek istemiyordum.
Onun dışında Sam, Bucky ve Wanda ölmüştü isteyerek öldürmemiştim. Pietro ise bana karşı saf nefret duyuyordu.

Thor ve Carol evliydi bu yüzden dünyaya pek gelmezlerdi kendi saraylarında mutlu bir aileleri vardı.

"Natalie yanlış yapıyorsun." Tony'nin dediğine karşı güldüm "Peter'a asla zarar vermeyeceğimi biliyordun!"

Tony'nin arkasında beliren Pietro bana baktı "Öldürdüklerin peki?" dedi.

"Kontrolüm dışıydı."

Steve konuya atladı "İşte bu yüzden Peter'dan uzak durmanı istiyoruz." ellerimde oluşan güç bulutlarına baktım.

"Beni ondan uzak tuttunuz ve bu oldu."

"Şehiri terk et Natalie!" Tony bana bağırdığında ben de ona bağırdım "Şehiri bu hale siz getirdiniz!"

Dedim koca şehiri göstererek "Yapma Natalie!" Natasha bir binadan çıkıp bize doğru yaklaşmıştı onu görünce daha da ciddileştim.

"Ben de seni bekliyor-" hissettiğim bir enerji dalgası ile dikkatim dağıldı birisi vardı giremediğim biri ama zihni açıktı.

Zihnine bakmaya çalıştım ama ayrıntılı göremiyordum Peter vardı! Peter'ı görmüş birisi vardı.

Etrafıma baktım ama kimseyi göremedim. Bu anımdan yararlanan Avengers hemen üstüme saldırmıştı.

Tony beni zırhı sayesinde iterken Strange beni yakalamıştı. Yere diz çöktüğümda hepsi başımda toplanmış bana bakıyordu.

Strange'nin büyüsü yüzünden hareket edemiyordum.

✵

Mahzen gibi bir yere kapatılmıştım. Kolayca kaçabilirdim ama kaçmamıştım belki Peter'ı görebilirdim.

Ve düşündüğüm gibi olmuştu Peter gelmişti yerde oturmuş ayaklarımı kendime çekmiştim. Bana bakıyordu büyü yüzünden görünmeyen bir engele takılmıştı.

"Natalie?"

Bana bakan aşık olduğum adama baktım "Hey Peter." dedim gülümsemeye çalışarak.

Üzgün gözüküyordu "Neden bunu yaptın?" gözlerimde dolan yaşları sildim ve ayağa kalktım.

Diğerleri de arkasına gelmiş bizi dinliyordu bir adim atmam ile her yerden sivri aynamsı dikenler çıktı.

Elimle yüzümü korudum ve onlara döndüm.

"Anlamıyorsunuz." dedim önlerine gelip büyüden bariyeri kolaylıkla geçtim. Hepsi gerilerken Tony, Peter'a koştu.

Büyü ile onu kenara fırlattım ve Peter'a baktım benden korkuyor gibiydi "Sana asla zarar vermem Peter. Asla." dedim ağlamaya başlarken.

Elimi indirip ona döndüğümde "Sana zarar vereceğimi mi düşünüyorsun?" dedim.

Peter kafasını sağa sola salladı ve bana yaklaştı "Asla." dedi. Natasha, Tony'e yardım ederken ikisi de bize bakıyordu.

"Tek istediğim sendin." Dedim ve güçlerim ile etrafta bulutlar yarattım. Kırmızı bulutlarda ben gözüküyordum.

"Belki bilmiyorsunuz ama başka evrenler var. Biz her evrende seninle tanışıyoruz Peter."

Peter hayranlıkla bulutlara baktı hepsinde her evrenden onunla olduğum bir an vardı.

"Peki bu evren?" dedi gösterdiği buluta baktım sarı saçlarım ve Widow kıyafetim ile çatıda oturmuş Peter ile konuşuyordum.

"Sadece arkadaşız ama her evrende bir an bile olsa birbirimizi seviyorduk."

Peter bana yaklaştı ve bulutları yok ettim. Elimi tuttu diğerlerine baktığımda korkuyorlardı ama kimse bir şey demiyordu.

"En azından seni her evrende seviyorum."

Peter'ın dediği ile ona gülümsedim.

✵

Olanlardan sonda oradan ayrılmıştım. Yaptığım her şeyi düzeltmiştim her ne kadar insanları geri getiremesem bile.

Kendime şehirden uzakta bir ev yapmıştım ağaçların arasındaydı. Güçlerim ile diğer evrenlere ulaşmaya çalışıyordum.

Hepsinin iyi olduğundan emin olmam lazımdı. Bir evrende takılı kaldım sesler yankılanmaya başladı.

"Natalie!"

"Natalie uyan! İyisin sen iyisin."

Biraz daha derine inmeye çalıştım. Peter gelmeden anlamam lazımdı ona güçlerim ile evrenleri rahatsız etmeyeceğimi söylemiştim.

"Natalie uyanmıyor Bay Stark."

"Hepsi senin suçun!"

Birden evrenden atılmış gibi yerimde uyandım. Neler olduğunu anlamıyordum ama karışmamam gerekiyordu.

✵

•Simdiden kitap icin final dusunuyorum

•yorum ve oy atmayı unutmayın <3