Spider & Widow || Andrew Garfield

•Nightmare

Etrafa bakınıyordum tanıdığım birini arıyordum herhangi birini. Kimse yoktu etraf toz dumanı doluydu.

Yürümeye başladım tozdan kurtulursam etrafı daha iyi görebilirdim.

Dümdüz yürürken sesler yankılanıyordu.

"Katil!"

Natasha'nın sesiydi uzun zamandır duymak istediğim sesti. Olduğum yerde durup onu aradım ama görünmüyordu.

"Yüzkarası."

Yelena o buradaydı!

"Yelena! Natasha!" dedim yürümeye devam ederek toz bulutu azalmaya başlıyordu.

"Natalie yardım et!" İki Peter'da aynı anda konuştu. İkisi de yardım istiyordu ama kimse yoktu.

En sonunda tozdan kurtulmuştum ama karşımda ki görüntü hiç hoş değildi.

Hepsi ölüydü Peter, Peter, Yelena, Natasha hatta Tony ve Felicia bile.

Yukarıda kırmızı bir ışık patladı gözlerim kamaştı yukarıya baktığımda onu gördüm.

Varyantım buradaydı uçarak bana yaklaştı ve elini yüzüme uzattı.

"Seni buldum."

Nefes nefese uyanmıştım. 3 gündür aynı kabus ile uyanıyordum. Sağımda ki cama baktım ay bütün binanın bahçesini aydınlatıyordu.

Cama bakarken camın üstünde hareket eden siyah bir şey fark ettim. Cama yaklaşıp iyice baktığımda hareket eden bir slime olduğunu gördüm.

Camın üstüne yapışmış diğer odaya doğru gidiyordu. Peter'ın odasına doğru gidiyordu yani.

Yürüyen bir slime'ın iyi bir şey olduğunu düşünmüyordum.
Hemen odamdan çıktım ve Peter'ın kapısına vurmaya başladım.

Peter uykulu bir şekilde kapıyı açtı saçları dağılmış gözlerini ovalıyordu.

"Natalie bir şey mi oldu?"

Onu kenara ittim ve masasında duran büyük deney tüplerinden birini aldım. Camı açıktı ve slime içeriye girmişti.

Deney tüpünü üstüne kapattım. Peter arkamdan beni izliyordu "Peter bana bir kapak ver." diye emir verdiğimde Peter bulduğu ilk kapağı uzattı.

Slime camın içinde hareket ediyordu. Onu laboratuvara götürdüm.

Bruce hala uyanıktı saate baktığımda saatin 2.45 olduğunu gördüm. Bruce ve Peter slime hakkında konuşurken cebimde unuttuğum telefonumun titremesi ile ekranı açtım.

Pete <3

Haber veremediğim için üzgünüm.

Neredesin sen?

İyiyim. Yaptığım her şey
için özür dilerim.

Seni seviyorum.

Peter neredesin?

Cevap gelmedi endişeleniyordum. Yanımda duran Peter'a mesajları gösterdim.

"Onu aramak ister misin?" dedi mesajlara bakmaya devam ederken. Gözlerimin parladığına emindim "Gerçekten mi?" dedim.

Bana gülümsedi "Hadi kostümünü giy gel çatıda görüşürüz." dedi ve yanımdan ayrıldı.