High School| changlix

Bölüm 12

Örtünün üzerine hazırlamış olduklarını son kez kontrol etti Seungmin. Aslında çoğunu pastaneden almıştı sonuçta kimseyi zehirlemek istemezdi ama yine de gencin son iki haftadır yediklerini gözlemlediği ürünlerdi. Sorun çıkacağını sanmıyordu.

"Sanki ilk buluşmanız Seungmin." diye söylendi kendi kendine.

Beklemeye devam ettikçe veya bir şeyleri kontrol ettiği sürece eksik çıkacağını bildiği için daha fazla düşünmeye izin vermeden telefonunu açtı.

Chan-Seungmin konuşması

seungmin: Chan
ne yapıyorsun?

chan: kantinin boşalmasını bekliyorum
acıktım :(

chan: sen ne yapıyorsun?

chan: öğle arasında sınıfta olursun normalde

seungmin: küçük bir işim vardı

seungmin: ve bu işim seninle alakalı olabilir 👉🏻👈🏻

chan: benimle mi 😳

chan: naptım ki ben

seungmin: çatıya gelebilir misin?

seungmin: Bayan Jung yeni sigara kontrolü yaptı
yangın merdivenleri boş

chan: Seungmin sen iyi misin?

seungmin: iyiyim tabii ki

seungmin: ama sen gelirsen daha iyi olacağım diyelim 🙃

chan: kalbim...|

chan: tamam iki dakikaya geliyorum

seungmin: bekliyorummm

Konuşma sonlanırken Seungmin heyecanla yerinde zıpladı. Umarım Chan bunu yaptığı için kendisine kızmazdı. Yaptıklarına karşılık vermesine izin vermiyordu bu yüzden en masum olarak bu fikir aklına gelmişti, umuyordu ki o da mutlu olurdu.

Telefonun ekranını saate bakmak için aydınlattığında aynı anda açılmıştı demir kapı. Hızla iç cebine geri yollarken telefonu kendisini arayan çocuğa el salladı.

"Chan buradayım!"

İsmini duyan genç kafasını sağına çevirdi. Uzun boylu o hayranı olduğu gülümsememesiyle kendisine el sallıyordu. Sanki biraz da heyecanlıydı.

"Seungmin," dedi Chan yanına gelirken, "Her şey yolunda mı?"

İstemsiz yaptığı bu koruma tavrına biraz olsun alışmıştı Seungmin artık. Hafifçe başını sallayarak arkasına sakladığı ve Chan'ın inatla fark etmediği planını görünmesi için sola kaydı.

"Sürpriz!" diye bağırdı.

Önüne çıkan, ayrı ayrı hazırlanmış iki piknik örtüsüne şaşkınlıkla baktı Chan. Emin olmak için birkaç kez gözlerini açıp kapatınca onun bu tatlı haliyle Seungmin'in gülümsemesi büyümüştü.

"Sen mi yaptın tüm bunları?" diye sordu Chan.

"Evet." kendinden emin bir sesti. "Ne kadar yakınıma oturacağını bilemediğim için biraz uzak yapmış olabilirim, yanlış anlama sadece rahat olmanı istediğim için. Sandviçler hariç hepsi hazır evet ama en sevdiklerinden aldım."

Chan'ın yüzündeki şaşkın ifade her geçen saniye büyüyordu. Şu an ne yapması ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu. Her şeyiyle çok ince düşünülmüş bir sürprizdi karşısındaki buna nasıl karşılık verebilirdi ki?